Τρίτη 29 Μαΐου 2018

Μπορεί ένας διαβητικός να τρώει γλυκά;

Eίναι πλεόν κοινή λογική για τους περισσότερους, ειδικά για εκείνους που έχουν διαγνωστεί με διαβήτη, ότι απαγορεύεται να τρώνε γλυκά. Ο λόγος είναι πολύ απλός : τα γλυκά έχουν ζάχαρη οπότε ανεβαίνουν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και τότε δημιουργείται πρόβλημα...

Αυτή η αντίληψη έχει πλέον αναθεωρηθεί στη σύγχρονη εποχή, με τα νέα δεδομένα να υποστηρίζουν ότι πλέον ένας διαβητικός μπορεί να τρώει ό,τι και οι υπόλοιποι που δεν έχουν διαβήτη! 

Σε γενικές γραμμές η δίαιτα ενός ατόμου με την πάθηση δεν πρέπει να διαφέρει απο μια υγιεινή διατροφή που να περιλαμβάνει ποικιλία τροφίμων, ακόμα και γλυκά...Φυσικά, αυτό δε σημαίνει ότι μπορεί ένας διαβητικός να τρώει ελεύθερα γλυκίσματα, αλλά όμως μπορεί να φάει κάποιο γλυκό, κάτω απο ορισμένες προϋποθέσεις. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Για να τα αναλύσουμε λίγο περισσότερο...

Τι ισχύει για τη φρουκτόζη

Η φρουκτόζη είναι ένας μονοζαχαρίτης (ένα απλό ζάχαρο) που βρίσκεται απο τη φύση του στα φρούτα. Υπάρχει όμως και η φρουκτόζη που προστίθεται στα αναψυκτικά και σε ένα σωρό άλλα επεξεργασμένα τρόφιμα του εμπορίου. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε την "ελεύθερη" φρουκτόζη και στη 2η τη "δεσμευμένη" (αποτελεί δηλαδή μέρος άλλων ενώσεων). 

Η "ελεύθερη" φρουκτόζη δεν επηρεάζει το ζάχαρο του αίματος σε σημαντικό βαθμό, εφ΄ όσον καταναλώνεται σε μέτρια ποσότητα και δεν ξεπερνά το 10-12% των συνολικών ημερησίων θερμίδων. 
Απο την άλλη, τα επεξεργασμένα προϊόντα περιέχουν μεγάλες ποσότητες φρουκτόζης (όπως για παράδειγμα το σιρόπι αγαύης) κι επομένως δε συστήνονται για διαβητικούς σε μεγάλες ποσότητες γιατί έχουν αρνητικές συνέπειες, τόσο στο ζάχαρο όσο και στην υγεία γενικότερα. Έχει βρεθεί, για παράδειγμα, ότι μεγάλη κατανάλωση φρουκτόζης (μέσα απο έτοιμα γλυκά του εμπορίου) αυξάνει το ενδοκοιλιακό λίπος, την πίεση και τα τριγλυκερίδια του αίματος κι επηρεάζεται έτσι αρνητικά η ρύθμιση του ζαχάρου.

Φυσικά και τεχνητά γλυκαντικά

Εδώ και αρκετά χρόνια κυκλοφορούν στην αγορά διάφορα προϊόντα στα οποία έχει αντικατασταθεί η ζάχαρη. Τα υποκατάστατα ζάχαρης εμφανίζονται ολοένα και περισσότερο στις μέρες μας, και διακρίνονται σε φυσικά και τεχνητά γλυκαντικά. Σε γενικές γραμμές δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί η επίδραση που μπορεί να έχει το καθένα απο αυτά τα γλυκαντικά στο ζάχαρο ενός διαβητικού. 

Τα φυσικά γλυκαντικά χρησιμοποιούνται αντί ζάχαρης σε πολλές συνταγές κι επηρεάζουν τα επίπεδα γλυκόζης με τρόπο παρόμοιο με την κοινή ζάχαρη. Φυσικά γλυκαντικά θεωρούνται το μέλι, το πετιμέζι, το σιρόπι σφενδάμου κ.α.

Τα τεχνητά γλυκαντικά είναι ουσίες συνθετικές κι έχουν παρασκευαστεί έτσι ώστε να μην επηρεάζουν το ζάχαρο. Δεν έχουν θερμίδες, ενώ συνήθως είναι πιο γλυκά απο τη ζάχαρη, οπότε χρησιμοποιούνται σε μικρότερη ποσότητα. Τέτοια γλυκαντικά είναι η ασπαρτάμη, η ζαχαρίνη, η σουκραλόζη κ.α. Ενώ όλα αυτά δεν ανεβάζουν το ζάχαρο άμεσα, περιέχουν άλλα συστατικά που μπορεί να επιδράσουν αρνητικά στη ρύθμιση του ζαχάρου μακροχρόνια. Επιπλέον επειδή ακριβώς είναι τεχνητά παρασκευασμένα επιδρούν δυνητικά αρνητικά στη γενικότερη υγεία, οπότε καλό είναι να αποφεύγονται.

Οι αλκοόλες ζάχαρης (π.χ. μαλτιτόλη, μαννιτόλη, ξυλιτόλη, σορβιτόλη κ.α.) είναι είτε συνθετικά είτε φυσικά γλυκαντικά και τις συναντάμε συχνά σε προϊόντα με τον όρο "χωρίς ζάχαρη".  Περιέχουν θερμίδες και αυξάνουν τα επίπεδα γλυκόζης, όχι όμως τόσο πολύ όσο η κοινή ζάχαρη. Σε αρκετές περιπτώσεις προκαλούν παρενέργειες στο πεπτικό σύστημα (αέρια, διάρροια κλπ). 

Διαβάζοντας τη διατροφική ετικέτα...

Το να διαβάζετε τη διατροφική ετικέτα που βρίσκεται στη συσκευασία κάθε τροφίμου, θα σας δώσει μια ένδειξη του πόσο μπορεί αυτό το τρόφιμο να επηρεάσει το ζάχαρό σας. 

Τρία πράγματα κυρίως πρέπει να προσέξετε : 1) τα θρεπτικά συστατικά ανά μερίδα τροφίμου, 2) τους συνολικούς υδατάνθρακες που περιέχει το τρόφιμο και 3) τις συνολικές θερμίδες αφού ναι μεν το τρόφιμο μπορεί να μην περιέχει ζάχαρη αλλά και πάλι να περιέχει αρκετές θερμίδες οπότε ενδέχεται να σας προσθέσει κιλά, αν το τρώτε συχνά και σε μεγάλη ποσότητα.

Συμπερασματικά...

Μήπως μπερδευτήκατε με όλα αυτά τα "περίεργα" γλυκαντικά και αναρωτιέστε τελικά μπορείτε ή όχι να φάτε ένα γλυκό ; Η απάντηση είναι:ΝΑΙ, μπορείτε να φάτε ένα γλυκό, κατά προτίμηση μετά απο ένα κύριο γεύμα (μεσημεριανό ή βραδινό) όταν ο διαβήτης σας είναι καλά ρυθμισμένος. Καλό θα είναι το γλυκό αυτό να περιέχει φυσικά γλυκαντικά, να καταναλώνεται σε μικρή ποσότητα (π.χ. 2-3 κουταλιές) και μόνο σε ειδικές περιπτώσεις (π.χ. σε μια γιορτή).


Αθανασία Κακλαμάνου 
Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc

Αναφορές :

Evert B.A., Boucher J.L., Cypress M., et al. Nutrition Therapy Recommendations for the Management of Adults With Diabetes. Position Statement. Diabetes Care 2013, vol.36

American Diabetes Association (www.diabetes.org)



Σάββατο 26 Μαΐου 2018

Διατροφή στην εφηβεία

Η εφηβεία είναι η 2η περίοδος στη ζωή ενός παιδιού (μετά τη βρεφική ηλικία) όπου υπάρχει τόσο έντονος και μεγάλος ρυθμός ανάπτυξης. Αυτή η "έκρηξη" της ανάπτυξης σχετίζεται με ορμονικές, γνωστικές και κυρίως ψυχολογικές αλλαγές και καθιστά την εφηβεία μια ιδιαίτερα ευάλωτη περίοδο. 

Όσον αφορά στη διατροφή οι ανάγκες των εφήβων σε θερμίδες και θρεπτικά συστατικά είναι πολύ αυξημένες ενώ απο την άλλη οι ανάγκες αυτές επηρεάζονται απο τις αλλαγές στον τρόπο ζωής και των διατροφικών συνηθειών, ως αποτέλεσμα της ανάγκης ανεξαρτητοποίησης που παρατηρείται συχνά στην εφηβεία. 

Δυστυχώς, στη σημερινή εποχή η διατροφή των εφήβων απέχει σημαντικά απο τις συστάσεις και χαρακτηρίζεται απο υψηλή πρόσληψη έτοιμων,επεξεργασμένων τροφίμων ενώ το σπιτικό φαγητό δεν αποτελεί μέρος της καθημερινότητας των εφήβων.

Προβληματισμοί σχετικά με τη διατροφή σην εφηβεία :

  • Έφηβοι και των 2 φύλων παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο διατροφικών ελλείψεων ή "πλεονασμάτων". Συνήθως σε αυτή την ηλικία υπάρχει πλεόνασμα διαιτητικού λίπους, χοληστερίνης, αλατιού και ζάχαρης ενώ αντίθετα οι έφηβοι δεν καλύπτουν τις ανάγκες τους σε φρούτα, λαχανικά και γαλακτοκομικά. 
  • Επειδή οι έφηβοι συχνά τρώνε εκτός σπιτιού έχουν εύκολη πρόσβαση σε ανθυγιεινά τρόφιμα χαμηλού κόστους και χαμηλής θρεπτικής αξίας (τσιπς, γλυκίσματα, αναψυκτικά, fast food κλπ)
  • Υπάρχει συχνά η αντίληψη ότι τα υγιεινά τρόφιμα δεν είναι νόστιμα, οπότε οι έφηβοι δεν τα προτιμούν
  • Λόγω της ελλιπούς σχολικής εκπαίδευσης σε θέματα διατροφής αλλά και της έλλειψης ενός υγιούς διατροφικού πρότυπου απο την οικογένεια δεν υπάρχει η απαραίτητη γνώση γύρω απο θέματα υγιεινής διατροφής
  • Υπάρχει αυξημένος κίνδυνος εμφάνισης διατροφικών διαταραχών ιδιαίτερα στα κορίτσια (ανορεξία, βουλιμία), έντονη επιθυμία για αύξηση μυικής μάζας απο τα αγόρια ενώ τα μηνύματα που λαμβάνονται απο τα ΜΜΕ για την εικόνα σώματος είναι σε πολλές περιπτώσεις τα πλέον ακατάλληλα
Πρακτικές συμβουλές για πιο ισορροπημένη διατροφή 

Οποιαδήποτε παρέμβαση γίνεται για να βελτιωθούν οι διατροφικές συνήθειες στην εφηβεία, πρέπει να είναι πολύ στοχευμένη και να προτείνει συγκεκριμένες λύσεις άμεσα κι εύκολα εφαρμόσιμες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η θεωρητική γνώση και μόνο δεν αρκεί για να αλλάξει μια λανθασμένη διατροφική συμπεριφορά  

  1. Οργανώστε εκπαιδευτικές δραστηριότητες που να περιλαμβάνουν μαγειρική με εύκολες και νόστιμες συνταγές, που θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον των εφήβων
  2. Σχεδιάστε μαζί με τα παιδιά το εβδομαδιαίο μενού και συμπεριλάβετε σνακ και τρόφιμα εκτός σπιτιού, 1-2 φορές την εβδομάδα. Έτσι ο έφηβος θα ακολουθήσει πιο εύκολα μια  πιο υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή
  3. Προγραμματίστε, σε συνεργασία και με το σχολείο, εκδρομές σε καταστήματα υγιεινής διατροφής ή/και σε αγροκτήματα και φάρμες όπου παράγονται πρώτες ύλες υψηλής διατροφικής αξίας
  4. Συμβουλευτείτε έναν ειδικό της διατροφής σχετικά με το πως θα τρώτε πιο σωστά σε ένα εστιατόριο (ή γενικότερα όταν βρίσκεστε εκτός σπιτιού)
  5. Εκπαιδεύστε τα παιδιά σε βασικές μαγειρικές δεξιότητες ώστε να μπορούν να ετοιμάζουν μόνα τους υγιεινά και θρεπτικά γεύματα
  6. Εκμεταλευτείτε την πρόοδο της τεχνολογίας προς όφελός σας. Χρησιμοποιήστε εφαρμογές στα κινητά ("apps") για να ενθαρρύνετε πρακτικές υγιεινής διατροφής
Προσοχή

Οι ενεργειακές ανάγκες των εφήβων διαφοροποιούνται σημαντικά στο κάθε παιδί, ανάλογα το φύλο, το ρυθμό ανάπτυξης αλλά και το επιπέδο φυσικής δραστηριότητας. Γι αυτό, οι ανωτέρω συμβουλές είναι απλά και μόνο ενδεικτικές και κάθε έφηβος θα πρέπει να αντιμετωπίζεται εξατομικευμένα, λαμβάνοντας υπ όψιν πάντοτε την προσωπικότητα του. 
Ο γιατρός που παρακολουθεί το παιδί κι ένας διατροφολόγος θα βοηθήσουν σημαντικά στο να αποκτήσει το παιδί καλύτερες διατροφικές συνήθειες. Εμπιστευθείτε τους !


Αθανασία Κακλαμάνου
Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc


Πηγή : Adolescent Nutrition Guidelines June 2013 (www.cdph.ca.gov)




 



Τετάρτη 23 Μαΐου 2018

Όταν τρώμε έξω...

Η έξοδος για φαγητό είναι για τους περισσότερους μια μορφή διασκέδασης, μια ευκαιρία να βρεθούν με φίλους και για όσους αγαπούν το καλό φαγητό άλλη μια γευστική εμπειρία. 
Για όποιον λόγο και αν αποφασίσετε να βγείτε για φαγητό δε χρειάζεται να ανησυχείτε για το αν θα βγείτε εκτός προγράμματος ή για το τι επιπτώσεις μπορεί να έχει ένα γεύμα στο σώμα σας. Εάν οι έξοδοι δεν γίνονται συχνά τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, εάν πάλι γευματίζετε έξω πάνω απο 2-3 φορές/εβδομάδα με λίγη προσοχή θα απολαύσετε το φαγητό σας χωρίς...παρενέργειες.

Όταν τρώμε έξω συνήθως επιλέγουμε διαφορετικά φαγητά απο αυτά που μαγειρεύουμε στο σπίτι και θέλουμε να δοκιμάσουμε κάτι καινούριο. Αρκεί να έχουμε στο νού μας κάποια χρήσιμα και πρακτικά tips και όλα θα κυλήσουν ομαλά.

  1. Μην πάτε στο εστιατόριο νηστικοί. Δε χρειάζεται να φάτε ένα 2ο κανονικό γεύμα μέσα στην ημέρα,όμως μην παραλείψετε να φάτε κάτι ελαφρύ γιατί εάν πάτε στο εστιατόριο νηστικοί το μόνο σίγουρο είναι ότι θα φάτε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες και σε φαγητό και σε ποτό..
  2. Ξεκινήστε με σαλάτα. Με αυτό τον τρόπο θα γλιτώσετε θερμίδες αφού τα λαχανικά θα περιορίσουν αισθητά την όρεξή σας και θα χορτάσετε γρηγορότερα. Όταν βέβαια λέμε σαλάτα εννοούμε διάφορα λαχανικά ανάμικτα χωρίς προσθήκη πρωτεϊνης (τυρί, αβγό, κοτόπουλο κλπ) με μια απλή σως (π.χ. βινεγκρέτ) αντί μαγιονέζας ή άλλων αντίστοιχων..
  3. Προσοχή στα ορεκτικά ! Συνήθως είναι κάποια αλοιφή (τζατζίκι, τυροκαυτερή κ.α.) ή κάτι τηγανιτό (κροκέτες, κολοκυθοκεφτέδες κλπ)-όλα πλούσια σε λιπαρά οπότε και πολλές θερμίδες. Εάν δε μπορείτε να τα αποφύγετε τότε περιοριστείτε σε 2-3 μπουκιές συνολικά, για να απολαύσετε το κυρίως πιάτο σας.
  4. Δώστε σημασία στη γαρνιτούρα. Τα κυρίως πιάτα συνοδεύονται τις περισσότερες φορές με πατάτες τηγανιτέςάντε τη διαφορά και ζητήστε με το κρέας ή το ψάρι να σας σερβίρουν ρύζι ή πίτα για σουβλάκι ψητή χωρίς λάδι.
  5. Ποτά-αναψυκτικά. Μια κακή πρακτική στα περισσότερα εστιατόρια είναι να σερβίρουν το ποτό πριν φτάσει το φαγητό. Ζητήστε να σας φέρουν το κρασί ή τη μπύρα μαζί με το γεύμα. Περιοριστείτε στο 1-2 ποτηράκια και αποφύγετε εντελώς τα αναψυκτικά-δεν υπάρχει λόγος να επιβαρυνθείτε με πολλές θερμίδες και την αίσθηση "φουσκώματος", εκτός των άλλων θα χαλάσει και τη διάθεσή σας.
  6. Επιδόρπιο. Όταν έρθει η ώρα του γλυκού προτείνετε να παραγγείλετε λιγότερες μερίδες, για να μοιραστείτε το επιδόρπιο σας με κάποιον άλλο. Μια δυο κουταλιές είναι αρκετές για να έχετε και την γεύση αλλά να μην ξεφύγετε κιόλας.
Θυμηθείτε : έχετε βγεί για να περάσετε καλά μαζί με αγαπημένα σας πρόσωπα. Μην εστιάζετε λοιπόν μόνο στο φαγητό και αφιερώστε χρόνο στη συζήτηση. Τρώγοντας αργά, παράλληλα με την κουβέντα και κάνοντας διαλλείματα στο φαγητό μπορείτε να ελέγξετε καλύτερα την ποσότητα που θα φάτε. Όταν νιώσετε πλήρης μπορείτε να σταματήσετε.
Εάν πάλι στο τέλος της βραδιάς αισθανθείτε ότι ξεφύγατε λίγο μην αγχώνεστε ιδιαίτερα-μπορείτε να ισορροπήσετε την πολυφαγία τρώγοντας λιγότερο την επόμενη ημέρα... 


Αθανασία Κακλαμάνου
  Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc 

Κυριακή 20 Μαΐου 2018

Είναι απαραίτητα τα λιπαρά στους αθλητές;


Τα λιπαρά είναι ένα απο τα τρία θρεπτικά συστατικά των τροφίμων που παρέχουν ενέργεια στους αθλητές, όπως και στους μη ασκούμενους άλλωστε-τα υπόλοιπα δύο συστατικά είναι οι υδατάνθρακες και σε μικρότερο βαθμό οι πρωτείνες. 

Οι περισσότεροι αθλητές έχουν την εντύπωση ότι τα τρόφιμα που περιέχουν λιπαρά είναι "κακά" και ακατάλληλα για τη διατροφή τους κι επομένως θα πρέπει να τα αποφεύγουν πάση θυσία. Η αλήθεια όμως είναι ότι το λίπος της τροφής είναι απαραίτητο σε ένα βαθμό γιατί επιτελεί σημαντικές λειτουργίες στον οργανισμό. Αυτό που θα πρέπει να προσέξει ένας αθλητής είναι το είδος των λιπαρών που καταναλώνει στη διατροφή του και φυσικά την ποσότητα

Λειτουργίες λιπαρών στον οργανισμό 

  • Αποτελούν σημαντική πηγή ενέργειας (9 Kcal /γραμμάριο) και βοηθούν στο να διατηρηθεί σταθερό το ενεργειακό ισοζύγιο 
  • Συμβάλλουν στην πρόσληψη και απορρόφηση των λιποδιαλυτών βιταμινών αλλά και των απαραίτητων λιπαρών οξέων (αυτών δηλαδή που δε μπορεί να συνθέσει ο οργανισμός απο μόνος του)
  • Αναπληρώνουν τις αποθήκες τριγλυκεριδιών που βρίσκονται στους μύες κι εξαντλούνται μετά απο έντονη άσκηση
  • Είναι συστατικά των μεμβρανών των κυττάρων 
Επιπλέον, τα λιπαρά της τροφής : 

  • Προσφέρουν το αίσθημα του κορεσμού σε ένα γεύμα
  • Δίνουν γεύση στα τρόφιμα-φαγητό χωρίς έστω λίγο λίπος είναι άνοστο !
Λιπαρά και αθλητική απόδοση

  • Όλοι οι αθλητές, ακόμα και οι πιο αδύνατοι, έχουν μια αποθήκη λίπους, στο λιπώδη ιστό αλλά και στους μύες. Υπολογίζεται ότι οι αθλητές αποθηκεύουν περίπου 2000-3000 θερμίδες στο μυϊκό τους ιστό!
  • Τα αποθηκευμένα λίπη είναι διαθέσιμα ως καύσιμο για τους μύες, παράλληλα με τους υδατάνθρακες, κατά τη διάρκεια της άσκησης
  • Όσο χαμηλότερη είναι η ένταση της άσκησης, τόσο μεγαλύτερη είναι η ποσότητα των λιπαρών που "καίγεται" για να παραχθεί η απαιτούμενη ενέργεια-όταν η ένταση της άσκησης ανεβαίνει, ως καύσιμη ύλη χρησιμοποιούνται κυρίως υδατάνθακες
  • Παρόλο που στις χαμηλές εντάσεις "καίγεται" κύριως λίπος, οι συνολικές θερμίδες που καταναλώνονται αυξάνονται με την ένταση της άσκησης-δηλαδή περισσότερες θερμίδες συνολικά καταναλώνει ένας αθλητής όταν ασκείται σε υψηλη ένταση, παρόλο που χρησιμοποιεί υδατάνθρακες
Ποιά είναι η συνιστώμενη ποσότητα λιπαρών ;

Όλοι οι Διεθνείς Οργανισμοί που σχετίζονται με την αθλητική διατροφή συστήνουν μια μέτρια πρόσληψη λιπαρών μέσα απο τη διατροφή. Οι αθλητες θα πρέπει να καταναλώνουν λιπαρά στη διατροφή τους σε ποσοστό που κυμαίνεται απο 20% εώς και 30-35% των συνολικών ημερήσιων θερμίδων. Ποσό κάτω απο 20% δεν καλύπτει τις ανάγκες σε λιποδιαλυτές βιταμίνες και απαραίτητα λιπαρά οξέα. Ενώ δίαιτες υψηλές σε λιπαρά (>40% των συνολικών ημερησίων θερμίδων) μειώνουν την πρόσληψη υδατανθράκων κι έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην αθλητική απόδοση. 

Όσον αφορά στην ποιότητα των λπαρών, οι αθλητές θα πρέπει να δώσουν έμφαση στην πρόσληψη μονοακόρεστων και πολυακόρεστων λιπαρών (ελαιόλαδο, ξηροί καρποί, λιπαρά ψάρια κ.α.) και να περιορίσουν αισθητά τα κορεσμένα λιπαρά (κόκκινο κρέας, πλήρη γαλακτοκομικά, τηγανιτά κι έτοιμα επεξεργασμένα τρόφιμα του εμπορίου).



Αθανασία Κακλαμάνου
Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc

Αναφορές :

Potgieter S. Sport nutrition : A review of the latest guidelines for exercise and sport nutrition from the American College of Sport Nutrition , the International Olympic Committee and the International Society for Sports Nutrition. S Afr J Clin Nutr 2013;26(1):6-16

American College of Sports Medicine. Nutrition and Athletic Performance. Official Journal of the ACSM. 2016

Πέμπτη 17 Μαΐου 2018

Ψυχογενής ανορεξία : ένα μοναχικό μονοπάτι...

H ψυχογενής ανορεξία είναι μια σοβαρή διατροφική διαταραχή που έχει ως αποτέλεσμα τη μεγάλη, και τις περισσότερες φορές επικίνδυνη, απώλεια σωματικού βάρους. Έχει ψυχολογικό υπόβαθρο (γι αυτό και ο σωστός όρος είναι "ψυχογενής" και όχι "νευρική" ανορεξία όπως συνήθως αποκαλείται) και το βασικό της χαρακτηριστικό είναι η διαστρεβλωμένη αντίληψη για την εικόνα σώματος. Το άτομο με ψυχογενή ανορεξία ενώ είναι υπερβολικά αδύνατο πιστεύει ότι είναι υπέρβαρο ή ακόμα και παχύσαρκο...

Επηρεάζει συχνά τα κορίτσια στην εφηβική ηλικία αλλά μπορεί να εμφανιστεί σε γυναίκες και άντρες οποιασδήποτε ηλικίας. 

Πρέπει να τονιστεί ότι το άτομο που πάσχει απο ψυχογενή ανορεξία βιώνει έντονα το συναίσθημα της μοναξιάς. Γι αυτό το παρόν άρθρο απευθύνεται κυρίως στα άτομα που βρίσκονται κοντά στον πάσχοντα, ούτως ώστε να μπορέσουν να αντιληφθούν έγκαιρα το πρόβλημα και να δράσουν άμεσα πρσφέροντας την απαραίτητη στήριξη τους. 

Τα χαρακτηριστικά σημάδια...

Ένα άτομο που πάσχει απο ανορεξία έχει την τάση να κρύβει τις συνήθειές του, με αποτέλεσμα το πρόβλημα να μην γίνεται αμέσως αντιληπτό απο την οικογένεια και τους φίλους. 

Παρόλα αυτά κάποιες συμπεριφορές είναι ενδεικτικές, καθώς τα άτομα με ανορεξία :

  • Ασχολούνται υπερβολικά με το σωματικό τους βάρος (έχουν εμμονή με τις θερμίδες, το μέγεθος των μερίδων, ζυγίζονται πολύ συχνά, καταγράφουν ό,τι τρώνε κ.α.)
  • Κάνουν συνεχείς δίαιτες για να χάσουν κιλά, παρόλο που το βάρος τους είναι ήδη χαμηλό
  • Λένε ψέματα σχετικά με τη λήψη φαγητού ("έχω φάει ήδη"  ή "νιώθω το στομάχι μου βαρύ")
  • Αποφεύγουν να τρώνε σε κοινή θέα, μαζί με άλλα άτομα
  • Προκειμένου να μην πάρουν βάρος έχουν προβληματική συμπεριφορά (π.χ. κάνουν εμετό, παίρνουν φάρμακα, κάνουν υπερβολική γυμναστική κ.α.)
  • Διαχωρίζουν τα τρόφιμα σε "καλά" και  "κακά" και επιλέγουν να τρώνε πολύ συγκεκριμένα τρόφιμα αποκλείοντας όλα τα υπόλοιπα
  • Περνάνε αρκετή ώρα στον καθρέπτη σχολιάζοντας το βάρος τους, αναζητούν ελαττώματα και σχεδόν πάντα βρίσκουν κάτι αρνητικό στην εμφάνισή τους
  • Είναι τελειομανείς
Οι επιπτώσεις...

Με την πάροδο του χρόνου η ανορεξία έχει πλέον αρνητικές συνέπειες για τον οργανισμό, οι οποίες γίνονται πλέον ορατές και θα πρέπει να κινητοποιήσουν άμεσα το κοινωνικό περιβάλλον.

  • Κακή διάθεση κι ευερεθιστικότητα με την παραμικρή αιτία
  • Αδύναμη μνήμη και αδυναμία σωστής σκέψης
  • Αμηνόρροια, λόγω πολύ χαμηλού σωματικού λίπους και υποσιτισμού
  • Καρδιακή αρρυθμία, λόγω έλλειψης ηλεκτρολυτών και υπολειτουργίας της καρδιάς
  • Αδύναμα, εύθραστα μαλλιά και νύχια, λόγω κακής θρέψης
  • Χαμηλή πίεση αίματος, λόγω κακής θρέψης και αφυδάτωσης
  • Υπερκεράτωση (πάχυνση της επιδερμίδας), λόγω έλλειψης βιταμινών
  • Υποθερμία (χαμηλή θερμικρασία σώματος), λόγω και μειωμένου λιπώδους ιστού
  • Οστεοπόρωση
  • Αναιμία
  • Ταχεία, δραματική μείωση του σωματικού βάρους, χωρίς να υπάρχει κάποια ασθένεια
Συνειδητοποιώντας το πρόβλημα...

Το να συνειδητοποιήσει το άτομο με ανορεξία ότι έχει πρόβλημα και χρειάζεται βοήθεια είναι το πρώτο και σημαντικότερο βήμα προς τη θεραπεία αλλά ταυτόχρονα και το πιο δύσκολο.

Συνήθως τα άτομα που πάσχουν θεωρούν την ανορεξία μέρος της ταυτότητάς τους ή ακόμα και φίλη τους, σύντροφό τους. Κάποιες φορές θεωρούν ότι η ανορεξία έχει τόση ισχυρή δύναμη επάνω τους ώστε δε θα μπορέσουν ποτέ να ξεφύγουν απο αυτή. Όμως αυτό δεν ισχύει στην πραγματικότητα καθώς μπορεί η αλλαγή να είναι δύσκολη αλλά είναι εφικτή, μπορεί το άτομο να ξεφύγει απο αυτή την παθολογική κατάσταση. 

Ξεκινώντας θεραπεία...

Εφ΄όσον το άτομο παραδεχθεί τελικά ότι υπάρχει πρόβλημα αρχικά θα πρέπει να μιλήσει σε κάποιον, έπειτα να απομακρυνθεί απο ανθρώπους-τοποθεσίες και δραστηριότητες που σχετίζονται με την ανορεκτική συμπεριφορά και τελικά να αναζητήσει επαγγελματική βοήθεια.

Για να είναι αποτελεσματική η θεραπεία είναι απαραίτητο να υπάρχει υποστηρικτική ομάδα ειδικών επιστημόνων (γιατρός, διαιτολόγος, ψυχολόγος κ.α.). Επειδή το φαγητό και η εμμονική του ενασχόληση του με αυτό δεν είναι το πρόβλημα αλλά στην ουσία συμπτώματα βαθύτερων καταστάσεων που υπάρχουν και υποκρύπτονται-καταστάσεων όπως η κατάθλιψη, η μοναχικότητα, η ανασφάλεια, η πίεση προς την τελειότητα και η αίσθηση απώλειας ελέγχου- κεντρική θέση στη θεραπεία της ψυχογενούς ανορεξίας θα πρέπει να κατέχει ο ψυχοθεραπευτής.

Αθανασία Κακλαμάνου
Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc

Αναφορές 

International Help Guide Organization for Anorexia Nervosa (helpguide.org)

Harrington BC., Jimerson M., et al. Initial Evaluation, Diagnosis, and Treatment of Anorexia Nervosa and Bulimia Nervosa. Am Fam Physician 2015;91(1):46-52