Χοιρινό ή μοσχαρίσιο κρέας;Ποιό είναι καλύτερο;

Και τα δύο αυτά κρέατα θεωρούνται κόκκινο κρέας, η κατανάλωση του οποίου είναι ιδιαίτερα αυξημένη στη σύγχρονη εποχή. Η υπερκατανάλωση του κόκκινου κρέατος έχει συνδεθεί με πολλά και σοβαρά προβλήματα υγείας. Όμως εάν καταναλώνουμε κρέας με μέτρο όχι μόνο δε θα μας βλάψει αλλά θα μας ωφελήσει κιόλας. 

Ποιό όμως απο τα 2 είναι καλύτερο; Το κρέας απο χοιρινό ή απο μοσχάρι; Αν κι έχουν πολλές ομοιότητες παρουσιάζουν κι αξιοσημείωτες διαφορές..

Στο παρόν άρθρο θα αναλυθούν τα άπαχα μέρη του κρέατος και δε θα ληφθούν υπ όψιν πολύ λιπαρά τμήματα, ούτε κι αλλαντικά παραγόμενα απο τα 2 αυτά κρέατα (π.χ. ζαμπόν, μπέικον, λουκάνικα κ.α.) για να είναι συγκρίσιμα τα αποτελέσματα.

Διατροφική αξία-Θρεπτική σύσταση

Συγκρίνοντας 2 φιλέτα, μαγειρεμένα ψητά, έχουμε τις εξής διαφορές:

Πρωτεϊνη: παρόλο που και τα δυο κρέατα έχουν σχεδόν την ίδια ποσότητα πρωτεϊνης  διαφέρουν ως προς την ποιότητα αυτής, καθώς το χοιρινό περιέχει περισσότερα απαραίτητα αμινοξέα άρα η πρωτεϊνη του είναι καλύτερη 

Λιπαρά: το χοιρινό περιέχει συνολικά λιγότερα λιπαρά αλλά και λιγότερα κορεσμένα λιπαρά σε σχέση με το μοσχαρίσιο κρέας. Έτσι αποδίδει και λιγότερες θερμίδες

Χοληστερίνη-Αλάτι: κι εδώ το χοιρινό κρέας υπερέχει αφού περιέχει λιγότερη χοληστερίνη και χαμηλότερη περιεκτικότητα σε νάτριο

Βιταμίνες: το χοιρινό κρέας περιέχει σημαντικά περισσότερη βιταμίνη Β1, λίγο περισσότερη βιταμίνη Β2 και βιταμίνη Ε, σε σχέση με το μοσχαρίσιο. Επίσης, ενώ το χοιρινό περιέχει 13% των αναγκών μας σε βιταμίνη D σε μόλις 100 γραμμάρια, το μοσχαρίσιο κρέας δεν περιέχει καθόλου βιταμίνη D. Όμως το μοσχαρίσιο κρέας υπερέχει σημαντικά σε βιταμίνη Β12.

Ιχνοστοιχεία: το μοσχαρίσιο κρέας είναι σημαντικά υψηλότερο σε σίδηρο και ψευδάργυρο ενώ το χοιρινό υπερέχει ελαφρώς όσον αφορά την περιεκτικότητα σε μαγνήσιο, φώσφορο και κάλιο

Είναι το χοιρινό βρώμικο κρέας;

Πολλοί είναι εκείνοι που αποφεύγουν να καταναλώσουν χοιρινό κρέας επειδή θεωρούν ότι περιέχει πολλούς ιούς και μικρόβια. Επίσης το φοβούνται επειδή το γουρούνι είναι ένα ζώο που τρώει τα πάντα, ακόμα κι ακαθαρσίες.

Το πώς τρέφεται ένα ζώο έχει όντως κάποια επίδραση στο κρέας του αλλά όχι τόσο σημαντική. Ωστόσο όταν το κρέας επεξεργάζεται καταλλήλως και μαγειρεύεται στη σωστή θερμοκρασία όλα οι παθογόνοι μικροοργανισμοί θανατώνονται, οπότε δεν υπάρχει κίνδυνος για την υγεία.

Περιβαλλοντικές συνέπειες

Αρκετές είναι οι μελέτες που έχουν αποκαλύψει ότι η παραγωγή του μοσχαρίσιο κρέας είναι εξαιρετικά επιβλαβής για το περιβάλλον. Σε μια μελέτη που συνέκρινε το περιβαλλοντικό κόστος που δαπανήθηκε για την εκτροφή κι ανάπτυξη των ζώων βρέθηκε ότι οι αγελάδες χρειάζονται 28 φορές περισσότερη έκταση γης σε σχέση με τα χοιρινά και τα πουλερικά. Επίσης για την εκτροφή των βοοειδών απαιτούνται 11 φορές περισσότερα αρδευτικά κανάλια ενώ παράγονται περισσότερα αέρια θερμοκηπίου και καταναλώνεται πολύ περισσότερο άζωτο. Συνοπτικά, τα βοοειδή καταστρέφουν το περιβάλλον 10 φορές περισσότερο απο οποιαδήποτε άλλη πηγή πρωτεϊνης, που εκτρέφεται για τον άνθρωπο. 

Αθανασία Κακλαμάνου

Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc

Βιβλιογραφία

Gerber PJ., et al. Enviromental impacts of beef production:Review of challenges and perspectives for durability. Meat Science 2015;109;2-12

Godfray HCJ., et al. Meat consumption, health and the environment . Science 2018;361:6399

Rose D., et al. Position of the Society for Nutrition Education and Behavior:The Importance of Including Environmental Sustainability in Dietary Guidance. J Nutr Educ Behav 2019;51:3-15

USDA Food Composition Databases    

Συνέχεια...

Όταν μια αθλήτρια κάνει δίαιτα...

Γιατί κάνουν δίαιτα οι γυναίκες αθλήτριες;

Οι αθλήτριες υποβάλλουν συχνά τον ευατό τους σε κάποιας μορφής δίαιτα ή ειδική διατροφή για να πετύχουν διάφορους στόχους. Οι σημαντικότεροι είναι:

1. Για να διατηρήσουν ένα σταθερό βάρος ή να έχουν απώλεια βάρους, είτε γιατί το επιβάλλει το άθλημά τους είτε για να έχουν μια καλή εικόνα σώματος
2. Για να επιτύχουν το επιθυμητό λίπος ώστε να βελτιώσουν την απόδοσή τους
3. Για να είναι πιο υγιείς 
4. Λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων ή άλλων κοινωνικών παραγόντων (πολλές κοπέλες επηρεάζονται έντονα απο τα social media κι ακολουθούν τη διατροφή που προτείνουν διάφορα γνωστά πρόσωπα ή αθλητές υψηλού επιπέδου)

Οι δημοφιλέστερες δίαιτες...

Εκτός απο την τυπική δίαιτα, στην οποία μια γυναίκα αθλητής μειώνει σημαντικά τις ημερήσιες θερμίδες, υπάρχουν κι άλλες δίαιτες που γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς τελευταία. Αυτές είναι: η δίαιτα χωρίς γλουτένη, η χορτοφαγική δίαιτα, η πρωτεϊνική δίαιτα, η παλαιολιθική δίαιτα κι άλλες λιγότερο δημοφιλείς. 

Στην τυπική δίαιτα οι αθλήτριες μειώνουν πολύ τις θερμίδες που προσλαμβάνουν καθημερινά, είτε τρώγοντας "μη παχυντικά" γεύματα (σαλάτες, γιαούρτι με φρούτα κλπ) είτε μένοντας νηστικές για αρκετές ώρες, είτε πίνοντας μόνο γάλα κι άλλα ροφήματα light. 

Στις ειδικές δίαιτες αποκλείονται μια ή περισσότερες ομάδες τροφίμων. Για παράδειγμα στη δίαιτα ελεύθερη γλουτένης η αθλήτρια δεν καταναλώνει τρόφιμα που περιέχουν κριθάρι, σιτάρι και σίκαλη. Ενώ στην πρωτεινική δίαιτα περιορίζονται σημαντικά οι υδατάνθρακες, ειδικά η σύνθετη μορφή τους (ψωμί, ζυμαρικά, ρύζι κλπ).

Ποιές οι συνέπειες;

Κάθε δίαιτα, όταν δεν επιβλέπεται απο διατροφολόγο, είναι δυνητικά επικίνδυνη κι αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο παρενεργειών, ήπιων εώς και πολύ σοβαρών.

Όσο πιο χαμηλή σε θερμίδες είναι μια δίαιτα ή όσο πιο πολλά τρόφιμα-φαγητά αποκλείονται απο τη διατροφή τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος.

Οι δίαιτες χαμηλών θερμίδων έχουν ως αποτέλεσμα:

• ορμονικές διαταραχές (επιπλοκές στον κύκλο)
• αρνητικές επιπτώσεις στη σκελετική υγεία (μειωμένη οστική πυκνότητα)
• μειωμένη λειτουργιά του ανοσοποιητικού (αυξημένη ευαισθησία σε τραυματισμούς και λοιμώξεις)
• αλλαγές στη διάθεση (συχνότερη εμφάνιση μελαγχολίας και θλίψης)
• δυσλειτουργία του ενδοθηλίου (εσωτερικό τοίχωμα αγγείων)

Στην περίπτωση που η αθλήτρια ακολουθεί ειδική διατροφή, ακόμα κι αν προσλαμβάνει τις θερμίδες που χρειάζεται, παρατηρούνται διατροφικές ελλείψεις:

• έλλειψη βιταμινών και ιχνοστοιχείων (ειδικά ασβεστίου και σιδήρου)
• μειωμένη πρόσληψη πρωτεινών (στη χορτοφαγική διατροφή)
• μειωμένη πρόσληψη απαραίτητων λιπαρών οξέων

Συνδυαστικά, όλες αυτές οι ελλείψεις έχουν δραματική επίπτωση τόσο στην αθλητική απόδοση όσο και στη γενικότερη υγεία των αθλητριών. Έτσι, δε μπορεί να γίνει ομαλά η πρωτεινοσύνθεση ούτε και η αναπλήρωση γλυκογόνου στους μύες, οπότε επηρεάζεται και η δύναμη αλλά και η αντοχή. Τέλος, η αθλήτρια είναι πιο επιρρεπής σε τρυματισμούς αλλά κι όταν τραυματιστεί δεν αναρρώνει σε σύντομο χρονικό διάστημα. 

Αθανασία Κακλαμάνου

Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc

Πηγή: Cialdella-Kam L., et al. Vegetarian, Gluten-Free, and Energy Restricted Diets in Female Ahletes. Sports 2016;4:50  

Συνέχεια...

Υδατάνθρακες και διαβήτης:όσα πρέπει να γνωρίζετε

Οι υδατάνθρακες είναι η βασική πηγή ενέργειας για τα κύτταρά μας και μας προμηθεύουν με πολύτιμα θρεπτικά συστατικά. Ειδικά για τα άτομα με διαβήτη οι συστάσεις λένε ότι θα πρέπει να αποτελούν τη βάση της διατροφής τους. 

Όμως, πολλοί πάσχοντες συχνά αποφεύγουν συγκεκριμένα τρόφιμα ή διστάζουν να βάλουν κάποια άλλα φαγητά πλούσια σε υδατάνθρακες στη διατροφή τους. 

Τι ισχύει τελικά; Πόσους υδατάνθρακες πρέπει να καταναλώνει κάποιος που πάσχει απο διαβήτη και τί άλλο πρέπει να προσέξει;

Οι υδατάνθρακες ανεβάζουν το ζάχαρο;

Όλοι ανεξαιρέτως οι υδατάνθρακες που βρίσκονται στα τρόφιμα και στα ποτά ανεβάζουν το ζάχαρο, επειδή όλοι διασπώνται στον οργανισμό σε γλυκόζη (το ζάχαρο του αίματος). Ωστόσο, ο τύπος του υδατάνθρακα και η ποσότητα αυτού θα κάνει τη διαφορά, αφού  καθορίζει την επιτυχή ή όχι διαχείριση του διαβήτη.

Τύποι υδατανθράκων

1. Άμυλο (ή σύνθετοι υδατάνθρακες). Περιέχεται στα εξής τρόφιμα: ψωμί και δημητριακά, ζυμαρικά, πατάτες, λαχανικά και όσπρια
2. Σάκχαρα (ή απλοί υδατάνθρακες). Χωρίζονται περαιτέρω σε φυσικά ζάχαρα (φρούτα, υδατάνθρακες γαλακτοκομικών κλπ) και προστιθέμενα (ζάχαρη, μέλι, πετιμέζι, φρουκτόζη κ.α.). Τα πρώτα περιέχονται φυσικά στα τρόφιμα ενώ τα δεύτερα βρίσκονται κυρίως σε επεξεργασμένα προϊόντα. 
3. Φυτικές ίνες. Χωρίζονται περαιτέρω σε αδιάλυτες ίνες (αμυλούχα τρόφιμα ολικής άλεσης) και διαλυτές φυτικές ίνες (φρούτα και κάποια λαχανικά). 

Οι σύνθετοι υδατάνθρακες διασπώνται πιο αργά στο σώμα κι απελευθερώνονται σταδιακά στην κυκλοφορία του αίματος σε σχέση με τα απλά ζάχαρα, γι αυτό και θα πρέπει να αποτελούν τη βασική πηγή υδατανθράκων στη δίαιτα ενός διαβητικού. Καλό είναι, να περιορίζονται αισθητά τα τρόφιμα που είναι πλούσια σε απλά ζάχαρα επειδή ανεβάζουν πολύ περισσότερο και πιο απότομα το ζάχαρο οπότε επηρεάζουν αρνητικά τη συνολική διαχείριση της πάθησης. 

Ποιά ποσότητα είναι η κατάλληλη;

Δεν υπάρχει μια καθορισμένη ποσότητα υδατανθράκων που να συστήνεται γενικά για όλους τους πάσχοντες. Το πόσους υδατάνθρακες θα πρέπει να καταναλώνει κάποιος διαβητικός καθημερινά εξαρτάται απο την ηλικία και το φύλο του, το επίπεδο δραστηριότητας του, συνυπάρχουσες παθήσεις (απο το ιατρικό ιστορικό) αλλά και τους στόχους που έχουν τεθεί απο το θεράποντα γιατρό (π.χ. αν θα πρέπει να υπάρξει απώλεια ή διατήρηση βάρους, αν θα πρέπει απλά να βελτιωθούν τα επίπεδα ζαχάρου στο αίμα, αν θα πρέπει να βελτιωθεί η αθλητική απόδοση εφόσον ο πάσχων ασκείται κ.λ.π.). 

Διαβήτης υπό αγωγή 

Εάν λαμβάνετε φάρμακα για το διαβήτη σας (χάπια ή ινσουλίνη) θα πρέπει να είστε πιο προσεκτικοί με την κατανάλωση υδατανθράκων. 

Επισκεφθείτε έναν διατροφολόγο, ο οποίος θα σας βοηθήσει να φτιάξετε μαζί ένα πρόγραμμα διατροφής προσαρμοσμένο στις δικές σας ανάγκες, σύμφωνα και με τις οδηγίες του γιατρού σας. Παράλληλα θα σας εκπαιδεύσει για το ποιά τρόφιμα να διαλέγετε, το μέγεθος της μερίδας και το πώς θα αποφύγετε τις απότομες αυξήσεις στο ζάχαρο ή την υπογλυκαιμία. 

Αθανασία Κακλαμάνου

Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc

Αναφορές

Evert AB., et al. Nutrition Therapy Recommendations for the Management of Adults With Diabetes, Position Statement. Diabetes Care 2013;36

diabetes.org

Συνέχεια...

Πόσο αλάτι πρέπει να τρώνε τα παιδιά;

Τα περισσότερα παιδιά σήμερα, όπως δείχνουν τα στοιχεία, καταναλώνουν περισσότερο αλάτι απο αυτό που πρέπει. Αυτό είναι δυνατόν να οδηγήσει (εκτός απο την εμφάνιση αρτηριακής πίεσης σε μικρή ηλικία) και σε άλλα προβλήματα υγείας, όπως για παράδειγμα πρόωρη αθηροσκλήρωση (εναπόθεσης πλάκας στα αγγεία) και βλάβες στη λειτουργία των νεφρών. 

Με δεδομένο ότι τα παιδιά προτιμούν τις αλμυρές τροφές σε μεγαλύτερο βαθμό απο ότι οι ενήλικες καλό είναι να δείξουμε μεγαλύτερη προσοχή στη χρήση του αλατιού και να λάβουμε, αν χρειαστεί, μέτρα για τη μείωση του στην καθημερινή διατροφή του παιδιού.

Πού βρίσκεται το περισσότερο αλάτι... 

Τη μεγαλύτερη ποσότητα πρόσθετου αλατιού τα παιδιά, όπως και οι ενήλικες, την προσλαμβάνουν απο τις έτοιμες τροφές του εμπορίου (70% έναντι 30% απο τα αλάτι που χρησιμοποιείται στο σπίτι).

Τα τρόφιμα-φαγητά με μεγάλη περιεκτικότητα σε αλάτι είναι:

• το συσκευασμένο ψωμί και τα δημητριακά πρωινού
• διάφορα σνακ (μπισκότα, κράκερ, κριτσίνια αλμυρά κι εννοείται τα διάφορα τσίπς)
• οι αλατισμένοι ξηροί καρποί
• οι έτοιμες sauce και τα διάφορα salad dressings (π.χ. μαγιονέζα, κέτσαπ κ.α.)
• τα αλλαντικά
• τα έτοιμα προς κατανάλωση γεύματα

Σημάδια υπερβολικής πρόσληψης αλατιού

Υπάρχουν κάποια συνήθη σημάδια που μπορούν να σας βοηθήσουν να καταλάβετε αν το παιδί σας καταναλώνει περισσότερο αλάτι απο αυτό που πρέπει 

1. Υπερβολική δίψα, που δε δικαιολογείται απο τις καιρικές συνθήκες ή άλλες καταστάσεις (για παράδειγμα έντονη άσκηση)
2. Έντονη προτίμηση στα αλμυρά τρόφιμα και απέχθεια-αποστροφή για εκείνα με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλάτι
3. Υψηλή πίεση αίματος
4. Σκουρόχρωμα ούρα με έντονη οσμή
5. Αύξηση βάρους χωρίς το παιδί να τρώει πολλά γλυκά ή λιπαρά

Πόσο αλάτι επιτρέπεται;

Οι μέγιστες συνιστώμενες ποσότητες αλατιού, ανάλογα την ηλικία του παιδιού είναι:

• έως 12 μηνών: λιγότερο απο 1 γραμμάριο αλατιού την ημέρα 
• 1-3 ετών: 2 γραμμάρια/ημέρα
• 4-6 ετών: 3 γραμμάρια/ημέρα
• 7-10 ετών: 5 γραμμάρια/ημέρα
• 11 ετών κι άνω: 6 γραμμάρια αλατιού την ημέρα

5 γραμμάρια αλατιού αντιστοιχούν σε 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι

Πώς θα μειώσετε το αλάτι

1. Ετοιμάστε σπιτικά φαγητά, χρησιμοποιώντας φρέσκες πρώτες ύλες (κρέας, ψάρι, πουλερικά, όσπρια και λαχανικά)
2. Επιλέξτε τρόφιμα με μικρότερη περιεκτικότητα σε αλάτι, διαβάζοντας τη διατροφική ετικέτα (προτιμήστε λιγότερο απο 120mg νατρίου ανά 100 γραμμάρια τροφίμου)
3. Περιορίστε στο ελάχιστο την κατανάλωση έτοιμων σνακ και γλυκισμάτων αλλά και πρόχειρων γευμάτων
4. Μην προσθέτετε επιπλέον αλάτι στο έτοιμο φαγητό-απομακρύνετε την αλατιέρα απο το τραπέζι 
5. Αποφύγετε τις έτοιμες σάλτσες και νοστιμίστε τα φαγητά με λεμόνι, ξύδι και βότανα

Αθανασία Κακλαμάνου

Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc

Αναφορές

Liem DG. Infants and Childens Salt Taste Perception and Liking:A Review, Nutrients 2017;9:1011

Quader ZS. Sodium Intake Among Persons Aged >2 Years-United States, 2013-2014. Morbidity and Mortality Weekly Report 2017;66:12

www.nhs.uk

healthy-kids.com.au

Συνέχεια...

Διαβάζοντας μια διατροφική ετικέτα...

Η διατροφική ετικέτα αποτελεί την "ταυτότητα" του τροφίμου κι έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να βοηθήσει τους καταναλωτές να επιλέγουν το καλύτερο τρόφιμο που θα συμβάλλει στη βελτίωση της υγείας τους. Η ετικέτα ενός τροφίμου περιλαμβάνει αρκετές πληροφορίες για το τρόφιμο:τα συστατικά, την ποιότητα, τις μερίδες, το ποσοστό κάλυψης των ημερήσιων αναγκών αλλά σε αρκετές περιπτώσεις και τον τρόπο παραγωγής-επεξεργασίας-συντήρησης του συγκεκριμένου τροφίμου.

Μελέτες δείχνουν ότι οι καταναλωτές δεν κατανοούν πλήρως όλες τις πληροφορίες μιας διατροφικής ετικέτας αλλά μόνο κάποια βασικά της σημεία. Κάποιοι μάλιστα δε δείχνουν κανένα ενδιαφέρον ώστε να αναλύσουν τα δεδομένα που διαβάζουν, που η αλήθεια είναι ότι είναι αρκετά δυσνόητα (ειδικά για όσους δεν έχουν πολλές γνώσεις διατροφής). 

Διαβάζοντας την ετικέτα..

Το μυστικό είναι να γνωρίζετε το τί αναζητάτε σε ένα τρόφιμο..Απο κει και πέρα κοιτάζοντας κάποια απαραίτητα στοιχεία στην ετικέτα θα κάνετε και την κατάλληλη επιλογή.

Τα πιο σημαντικά στοιχεία σε μια διατροφική ετικέτα είναι:

• Οι θερμίδες. Είναι η πληροφορία που ενημερώνει για το πόσο "παχυντικό" είναι ένα τρόφιμο. Εστιάστε στις θερμίδες ανά μερίδα κι όχι ανά 100 γραμμάρια τροφίμου. 
• Τα λιπαρά. Όλα τα λιπαρά παρέχουν 9 θερμίδες/γραμμάριο, όμως έχει σημασία η ποιότητα των λιπαρών. Επιλέξτε τρόφιμα που αναγράφουν μεγαλύτερη αναλογία πολυακόρεστων και μονο ακόρεστων λιπαρών και μικρή ποσότητα κορεσμένων. Αποφύγετε τρόφιμα, στα οποία αναφέρει η ετικέτα ότι περιέχονται τρανς λιπαρά. Τα τρανς λιπαρά αναφέρονται σε κάποιες ετικέτες και ως "υδρογονωμένα" ή "μερικώς υδρογονωμένα" λιπαρά.
• Η ζάχαρη. Εκτός του ότι είναι άκρως ανθυγιεινή προσθέτει κι αρκετές θερμίδες στο τρόφιμο. Επιλέξτε προϊόν με λιγότερο απο 5 γραμμάρια ζάχαρη/μερίδα. Προσέξτε ιδιαίτερα επειδή σε πολλά τρόφιμα η ζάχαρη αναφέρεται με άλλα ονόματα όπως "σιρόπι καλαμποκιού","δεξτρόζη", "ιμβερτοποιημένο ζάχαρο" κ.α. 
• Το αλάτι. Επειδή η πρόσληψη αλατιού δε θα πρέπει να ξεπερνάει το 1 κουταλάκι/ημέρα για τους υγιείς και το 1/2 κουταλάκι για όσους έχουν προβλήματα υγείας (κυρίως υπέρταση) επιλέξτε τρόφιμα με χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο. Προτιμήστε τρόφιμα με τη λιγότερο δυνατή επεξεργασία.
• Οι φυτικές ίνες. Η σύσταση είναι να προσλαμβάνονται 25 γραμμάρια φυτικών ινών την ημέρα. Για να θεωρηθεί ένα τρόφιμο πλούσιο σε φυτικές ίνες θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον 5 γραμμάρια ινών/μερίδα προϊόντος. 
• Το ποσοστό κάλυψης των αναγκών. Είναι μια πληροφορία που σχετίζεται με την ποιότητα ενός τροφίμου. Όσο μεγαλύτερο ποσοστό αναγκών καλύπτει ένα τρόφιμο (σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία αναφέρεται συνήθως) τόσο πιο θρεπτικό είναι. 

Η λίστα με τα συστατικά..

Οι εταιρείες παραγωγής είναι υποχρεωμένοι να αναφέρουν τα συστατικά που περιέχονται στο τρόφιμο κατά σειρά βάρους. Αυτό σημαίνει ότι το συστατικό που αναφέρεται πρώτο είναι το βασικό συστατικό του τροφίμου. Κατά συνέπεια αυτό που αναφέρεται τελευταίο στη λίστα συστατικών περιέχεται στο τρόφιμο στη μικρότερη ποσότητα, σε σχέση με τα υπόλοιπα. Αποφύγετε τρόφιμα που έχουν ως πρώτο ή δεύτερο συστατικό τη ζάχαρη. Επίσης να γνωρίζετε ότι όσο λιγότερα συστατικά περιέχει ένα τρόφιμο τόσο λιγότερο επεξεργασμένο είναι, οπότε είναι μια καλή επιλογή.

Οι διατροφικοί ισχυρισμοί..

Εκτός απο τα ανωτέρω πολλά προϊόντα αναφέρουν διάφορους διατροφικούς ισχυρισμούς πάνω στη συσκευασία, όπως "υγιεινό τρόφιμο" ή "χωρίς ζάχαρη" ή "με λίγες θερμίδες" ή "δεν περιέχει χοληστερόλη". Όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί περισσότερο διαφημιστικό σκοπό έχουν παρά στοχεύουν στην ουσία. Αναφέροντας με μεγάλα γράμματα κάτι απο τα ανωτέρω επιθυμούν να "τραβήξουν" πιο εύκολα το βλέμμα και να αυξήσουν τις πιθανότητες να αγοράσετε το τρόφιμο. 
Συμβουλευτείτε ούτως ή άλλως τη διατροφική ετικέτα επειδή σε αρκετές περιπτώσεις οι ισχυρισμοί αυτοί μπορεί να είναι και παραπλανητικοί.

Αθανασία Κακλαμάνου

Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc

Βιβλιογραφία

Soederberg LM., Cassady DL. The Effects of Nutrition Knowledge on Food Label Use:A Review of the Literature. Appetite 2015;92:207-216

Viola GC., et al. Are food labels effective s a means of health prevention? Journal of Public Health Prevention 2016;5:768

Goyal R., Deshmukh N. Food label reading:Read before you eat. Journal of Education and Health Prevention 2018;7:56

webmd.com "how to read a food label"

Συνέχεια...