Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2021

Αν κόψω το τσιγάρο θα παχύνω;


Η διακοπή του καπνίσματος συνοδεύεται απο πολλά οφέλη για την υγεία καθώς ο κίνδυνος για την εμφάνιση καρκίνου και καρδιαγγειακών μειώνεται αισθητά ενώ ελαττώνεται και η θνησιμότητα απο όλες τις άλλες αιτίες. 


Ωστόσο έχει παρατηρηθεί ότι η διακοπή του τσιγάρου συνοδεύεται κι απο αύξηση βάρους, κάτι που αποθαρρύνει τους καπνιστές και τους αποτρέπει απο το να διακόψουν τελικά αυτή την πολύ βλαβερή συνήθεια. 

Διακοπή καπνίσματος και αύξηση βάρους

Πολυάριθμες σχετικές μελέτες έχουν δείξει ότι οι καπνιστές που αποφασίζουν να διακόψουν το τσιγάρο θα αυξήσουν το βάρος τους σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό. Συγκεκριμένα τον πρώτο χρόνο μετά τη διακοπή παρατηρείται αύξηση βάρους απο 2-3 έως και 13 κιλά. Οι πρώην καπνιστές βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο να αυξήσουν το βάρος τους τους πρώτους 3 μήνες. Οι μελέτες καταδεικνύουν ότι το βάρος συνεχίζει να αυξάνεται για 3 περίπου χρόνια μετά τη διακοπή του καπνίσματος, έπειτα σταθεροποιείται και μειώνεται σταδιακά οπότε στα 7-8 χρόνια αποχής επανέρχεται στα επίπεδα που ήταν πριν τη διακοπή του καπνίσματος.

Αίτια αύξησης βάρους

Μετά τη διακοπή του καπνίσματος απομακρύνονται και οι επιδράσεις της νικοτίνης στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Οπότε τα συναισθήματα που δημιουργούσε η συνήθεια του καπνίσματος ικανοποιούνται πλέον απο την κατανάλωση μεγαλύτερης ποσότητας φαγητού. Σε αυτό συμβάλλει κι η αύξηση της όρεξης ταυτόχρονα με τη μικρή επιβράδυνση του μεταβολισμού καθώς είναι γνωστό ότι η νικοτίνη αυξάνει σε κάποιο βαθμό τις καύσεις ενώ μειώνει δραστικά την όρεξη. 

Τις πρώτες ημέρες της διακοπής του καπνίσματος το ζάχαρο στο αίμα μειώνεται ενώ ο πρώην καπνιστής έχει ζαλάδες, πονοκεφάλους κι αίσθηση αδυναμίας. Όλα αυτά τα συμπτώματα τον οδηγούν στο να προτιμήσει τροφές πλούσιες σε ζάχαρη και λιπαρά οπότε και το βάρος του θα αυξηθεί αναπόφευκτα αν συνεχίσει να καταναλώνει συνεχώς τέτοιου είδους τρόφιμα. 

Τα στοιχεία μελετών δείχνουν ότι όσο περισσότερο εθισμένος ήταν κανείς στη νικοτίνη, όσο περισσότερα δηλαδή τσιγάρα κάπνιζε, τόσο περισσότερο βάρος αναμένεται να πάρει. Μετά τη διακοπή του καπνίσματος οι πρώην καπνιστές αναφέρουν ότι η γεύση και η όσφρηση βελτιώνονται σε μεγάλο βαθμό. Επίσης υπάρχει η ανάγκη να έχουν κάτι στο χέρι τους-εξάλλου η έντονη επιθυμία να καπνίσουν τους κάνει να καταφεύγουν στην πρόσληψη μεγάλων μερίδων φαγητού και σνακ. 

Τέλος, στην αύξηση του βάρους συμβάλλει καθοριστικά η μειωμένη φυσική δραστηριότητα που χαρακτηρίζει τους πρώην καπνιστές.

Διακοπή καπνίσματος, βάρος και παθήσεις

Τα οφέλη απο τη διακοπή του καπνίσματος μπορούν εν μέρει να αντιστραφούν εάν το βάρος αυξηθεί κατά πολύ. Ειδικότερα, στοιχεία μελετών δείχνουν ότι υπάρχει αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη μετά τη διακοπή του καπνίσματος στην περίπτωση που ο πρώην καπνιστής μεταβεί στην κατηγορία "παχυσαρκία". Επίσης, η λειτουργία των πνευμόνων επιβαρύνεται σε μεγάλο βαθμό με την αύξηση του σωματικού βάρους. Εάν δε ληφθεί μέριμνα για άσκηση και υιοθέτηση ενός υγιούς σωματικού βάρους οι δείκτες αθηρωμάτωσης πιθανότατα θα επηρεαστούν αρνητικά, αυξάνοντας τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά επεισόδια.

Ωστόσο σε σχέση με τους καπνιστές, οι κίνδυνοι αυτοί παραμένουν χαμηλότεροι ακόμα κι να το βάρος του ατόμου αυξηθεί. Για παράδειγμα, όταν ένας μη διαβητικός σταματήσει το κάπνισμα για πάνω απο 4 χρόνια ο κίνδυνος για καρδιαγγειακά είναι μικρότερος σε σχέση με κάποιον που ακόμα καπνίζει, ακόμα κι αν ο πρώην καπνιστής αυξήσει το βάρος του! Είναι εντυπωσιακό το εύρημα μελέτης που δείχνει ότι όσο μεγαλώνει ο χρόνος αποχής απο το κάπνισμα τόσο περισσότερο μειώνεται ο κίνδυνος καρδιαγγειακών νοσημάτων. Εάν στη διακοπή καπνίσματος προστεθεί και διατροφική παρέμβαση για να διατηρηθεί σταθερό το βάρος τότε ο κίνδυνος ελαττώνεται περαιτέρω. 

Άρα τα οφέλη της διακοπής καπνίσματος παραμένουν σημαντικά ακόμα κι αν το βάρος αυξηθεί σε μικρό βαθμό.

Πρακτικές συμβουλές για να διατηρηθεί σταθερό το βάρος

  1. Αυξήστε τη φυσική σας δραστηριότητα
  2. Προτιμήστε υποκατάστατα του τσιγάρου (όταν νιώσετε την ανάγκη να καπνίσετε) τα οποία δε θα σας επιβαρύνουν θερμιδικά
  3. Ασχοληθείτε με κάποια δραστηριότητα η οποία εκτός των άλλων θα απομακρύνει τη σκέψη σας απο το τσιγάρο
  4. Εάν δείτε ότι το βάρος σας αυξάνεται με μεγάλο ρυθμό απευθυνθείτε σε ένα διαιτολόγο-διατροφολόγο για να σας κατευθύνει κατάλληλα, ανάλογα με τις ανάγκες σας


Αθανασία Κακλαμάνου

Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, Msc


Βιβλιογραφία

Bush T., Lovejoy JC., et al. The effect of tobacco cessation on weight gain, obesity and diabetes risk. Obesity 2016;24(9):1834-1841

Komiyama M., Wada H et al. Analysis of Factors That Determine Weight Gain During Smoking Cessation Therapy. Plos One 2013;8(8):e72010

Killi AE., et al. Association between post-cessation weight gain and eaitng behaviour changes. North Clin Istanb 2020;7(2):153-160

Aubin HJ., Farley A., et al. Weigh gain in smokers after quitting cigarettes:meta-analysis. BMJ 2012;345:e4439

Aveyard P., et al. Managing smoking cessation-related weigh gain. Pol Arch Med Wewn 2012;122(10):494-498



 

Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2021

Σπόροι: διατροφική αξία και οφέλη στην υγεία

Οι σπόροι έχουν κερδίσει το ενδιαφέρον των επιστημόνων καθώς ολοένα και περισσότερες έρευνες πραγματοποιούνται τα τελευταία χρόνια σχετικά με τα οφέλη που προσφέρουν. Απο την άλλη και οι καταναλωτές έχουν ξεκινήσει να συμπεριλαμβάνουν διάφορους σπόρους στη διατροφή τους ακολουθώντας και την τάση της εποχής για περισσότερα φυτικά τρόφιμα.

Με διατροφική αξία παρόμοια με εκείνη των ξηρών καρπών, οι σπόροι αποτελούν το πρώτο στάδιο της ζωής ενός φυτού οπότε και περιέχουν όλα εκείνα τα απαραίτητα συστατικά για να μεγαλώσει και να αναπτυχθεί κατάλληλα το συγκεκριμένο φυτό. Κατά συνέπεια σε μικρή ποσότητα προσφέρουν πολλά θρεπτικά συστατικά κι αναβαθμίζουν την ποιότητα της διατροφής.

Ας δούμε τους πιο δημοφιλείς απόρους που κυκλοφορούν στην αγορά και προτιμούν να καταναλώνουν η πλειονότητα των καταναλωτών.

Διατροφική αξία των πιο δημοφιλών σπόρων

Λιναρόσπορος

Ο λιναρόσπορος είναι πλούσιος σε πρωτεϊνη (20%) ενώ περιέχει υδατάνθρακες, κυρίως με τη μορφή φυτικών ινών (27,8% περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες) και λιπαρά σε ποσοστό 41%. Πλούσιο επίσης σε θερμίδες καθώς τα 100 γραμμάρια λιναρόσπορου αποδίδουν 450 θερμίδες. 

Οι βιοδραστικές ουσίες του σπόρου στις οποίες αποδίδεται η μεγάλη θρεπτική του αξία είναι το α λινολενικό οξύ, οι λιγνάνες και οι φυτικές ίνες. Το α λινολενικό οξύ βρίσκεται στο λιναρόσπορο σε μια απο τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που απαντώνται σε φυτικά τρόφιμα (22,8%). Απο την άλλη οι φυτικές ίνες που περιέχει ο σπόρος είναι κατά κύριο λόγο διαλυτές (20% έναντι 9% αδιάλυτων ινών).  

Σουσάμι

Το σουσάμι είναι κι αυτό πλούσιο σε λιγνάνες, και μάλιστα οι λιγνάνες (με κύριο εκπρόσωπο τη σησαμίνη) βρίσκονται στο σουσάμι σε μεγαλύτερη ποσότητα σε σχέση με τους άλλους σπόρους. Το σουσάμι περιέχει πολύ περισσότερη πρωτεϊνη απο το λιναρόσπορο (36%), σημαντικά λιγότερους υδατάνθρακες (8%), και 64% λιπαρά, κυρίως πολυακόρεστα. Επιπλέον, το σουσάμι είναι πολύ καλή πηγή ασβεστίου και σιδήρου  (περιεκτικότητα στα 100 γραμμάρια 75 και 81% αντίστοιχα). Τέλος, στα 100 γραμμάρια το σουσάμι αποδίδει 580 θερμίδες.

Ηλιόσπορος

Προερχόμενος απο το φυτό ηλίανθος (απ το οποίο παράγεται εκτός του σπόρου και το ηλιέλαιο), ο ηλιόσπορος έχει παρόμοια θρεπτική αξία με τους υπόλοιπους σπόρους. Έτσι, μια μερίδα 30 γραμμαρίων περιέχει 14 γραμμάρια λιπαρά (κυρίως πολυακόρεστα), 5.5 γραμμάρια πρωτεϊνη, 6.5 γραμμάρια υδατάνθρακες, 3 γραμμάρια φυτικές ίνες ενώ αποδίδει 164 θερμίδες. Ο ηλιόσπορος είναι πλούσιος σε βιταμίνη Ε και περιέχει σημαντικές ποσότητες σεληνίου, ψευδαργύρου, μαγγανίου κι άλλων βιταμινών. Επιπλέον ο ηλιόσπορος είναι πολύ καλή πηγή φαινολικών ενώσεων και φλαβονοειδών, ουσίες με ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. 

Σπόροι chia

Αυτά τα μικροσκοπικά στρογγυλά σποράκια καταναλώνονται εδώ και 5.000 χρόνια και παραδοσιακά χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή φαρμάκων-"γιατροσόφια" όπως χαρακτηρίζονται. Με περιεκτικότητα 20% σε πρωτεϊνη (που περιλαμβάνει αξιοσημείωτες ποσότητες και την 9 απαραίτητων αμινοξέων), 25% σε φυτικές ίνες και 34% λιπαρά οξέα είναι προφανής η μεγάλη τους θρεπτική αξία. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι φυτικές ίνες που υπάρχουν στους σπόρους chia μπορούν να απορροφήσουν μέχρι και 15 φορές το βάρος τους! Οι σπόροι περιέχουν αρκετό ασβέστιο, φώσφορο και μαγνήσιο και μάλιστα σε μεγαλύτερη ποσότητα απο ότι πιο παραδοσιακές πηγές αυτών των στοιχείων, όπως είναι για παράδειγμα το ρύζι ή βρώμη και το καλαμπόκι. Αξιόλογη είναι και η περιεκτικότητα των σπόρων chia σε σίδηρο καθώς περιέχουν το σημαντικό αυτό μέταλλο σε ποσότητα 6 φορές μεγαλύτερη απο το σπανάκι και 2,4 φορές μεγαλύτερη απο το συκώτι. 

Κολοκυθόσπορος

Παρόμοια με τους υπόλοιπους σπόρους, ο κολοκυθόσπορος (ο γνωστός πασατέμπο) έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεϊνη (30%) με σύσταση αμινοξέων που προσομοιάζει με αυτή της σόγια και των οσπρίων. Η σύσταση του κολοκυθόσπορου σε λιπαρά και υδατάνθρακες είναι 49% και 12% αντίστοιχα, ενώ περιέχει και 6% φυτικές ίνες. Πολύ καλή πηγή βιταμίνης Ε, καροτενοειδών κι άλλων αντιοξειδωτικών ουσιών είναι επίσης καλή πηγή ασβεστίου, μαγνησίου, καλίου, σιδήρου και ψευδαργύρου. Τα 100 γραμμάρια κολοκυθόσπορου αποδίδουν 545 θερμίδες/

Οφέλη στην υγεία

Όλοι οι σπόροι λόγω της σύστασής τους έχουν πολλά και σημαντικά οφέλη για την υγεία τόσο στην πρόληψη όσο και στην αντιμετώπιση διαφόρων χρόνιων παθήσεων, όπως δείχνουν σχετικές μελέτες. Συγκεκριμένα:

  • Έχουν καρδιοπροστατευτική δράση καθώς μειώνουν την ταχύτητα αθηροσκλήρωσης, ελαττώνουν την πίεση και τη χοληστερίνη, βελτιώνουν τις αρρυθμίες και προστατεύουν το μυοκάρδιο απο την ίνωση
  • Μειώνουν τη γλυκόζη στο αίμα διαβητικών ασθενών και ατόμων που βρίσκονται σε προδιαβητικό στάδιο
  • Ελαττώνουν τη φλεγμονή κι έχουν αντιθρομβωτική δράση
  • Συμβάλλουν στη διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους και μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης παχυσαρκίας όταν καταναλώνονται τακτικά
  • Συμβάλλουν στην καλή υγεία του πεπτικού συστήματος αφού προλαμβάνουν ή και ανακουφίζουν απο τη δυσκοιλιότητα
  • Δρούν προστατευτικά έναντι της πιθανότητας εμφάνισης πολλών τύπων καρκίνου (προστάτη, πνευμόνων, παχέος εντέρου, ωοθηκών κι ενδομητρίου)
  • Βοηθούν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων σε γυναίκες που βρίσκονται στην εμμηνόπαυση
  • Προάγουν την υγεία του εγκεφάλου, ενισχύοντας τη μνήμη κι απομακρύνοντας συμπτώματα κατάθλιψης
  • Είναι κυτταροπροστατευτικά καθώς με τα αντιοξειδωτικά που περιέχουν ασκούν αντιμικροβιακή δράση 
  • Ενισχύουν με πολλούς διαφορετικούς μηχανισμούς το ανοσοποιητικό σύστημα 

 

Αθανασία Κακλαμάνου

Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, Msc 

Βιβλιογραφία

Parikh M., Netticadam T., et al. Flaxseed: its bioactive components and their cardiovascular benefits. Am J Physiol Heart Circ Physiol , 2018;314:H146-H159

Ullah R. ,Nadeem M., et al. Nutritional and therapeutic perspectives of Chia (Salvia hispanica L.):a review J Food Sci Technol 2016;53(4):;1750-1758

Dotto JM., Chacha JS. The potential of pumpkin seeds as a functional food ingredient:A review Scientific African, 2020;10:e00575

Dalibalta S., et al. Health benefts of sesamin on cardiovascular disease and its associated risk factors. Saudi Pharmaceutical Journal 2020;28:1276-1289

Kajla P., Sharma A., Sood DR. Flaxseed-a potential functional food source. J Food Sci Technol 2015;52(4):1857-1871

Parikh M., Maddaford Tg., et al. Dietary Flaxseed as a Strategy for Improving Human Health. Nutrients 2019;11:1171 

Anjum M., Nadeem M., et al. Nutritional and theurapeutic potential of sunflower seeds:a review. British Food Journal 2012;114(4)









Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2021

Ορθορεξία: όταν η υγιεινή διατροφή γίνεται εμμονή...

Η ορθορεξία ανήκει στις διατροφικές διαταραχές, όπως και η ψυχογενής ανορεξία, η βουλιμία και η συναισθηματική υπερφαγία. Σχετικά πρόσφατα αναγνωρίστηκε ως διαταραχή, μόλις το 1997, ενώ τα διαγνωστικά κριτήρια προσδιορίστηκαν λίγα χρόνια αργότερα, το 2004. 

Το όνομά της προέρχεται απο τη σύνθεση των ελληνικών λέξεων "ορθός" και  "όρεξη" και περιγράφει ουσιαστικά τα άτομα που έχουν μια έντονη προσήλωση σε μια υγιεινή διατροφή, η οποία τους προκαλεί προβλήματα υγείας.

Χαρακτηριστικά της διαταραχής

Η ορθορεξία δε θα πρέπει να συγχέεται με την υγιεινή διατροφή, ως επιλογή για την προαγωγή και πρόληψη προβλημάτων υγείας. Υπάρχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, απο τα οποία ένας ειδικός μπορεί να υποψιαστεί και να διακρίνει εάν κάποιος εμφανίζει ορθορεξία. 

Ειδικότερα, το άτομο που πάσχει απο ορθορεξία:

  • ξοδεύει πολύ χρόνο για τη διατροφή του
  • προγραμματίζει πολλές ημέρες πριν τα γεύματα του 
  • κατηγοριοποιεί τα τρόφιμα σε "υγιεινά-κατάλληλα" (συνήθως είναι τρόφιμα και φαγητά χωρίς ζάχαρη & λιπαρά, βιολογικά τρόφιμα κλπ) και  "ανθυγιεινά-επικίνδυνα" (βιομηχανοποιημένα τρόφιμα κυρίως)
  • καταναλώνει μόνο σπιτικό φαγητό και σχεδόν ποτέ δεν τρώει σε εστιατόριο, επειδή αμφισβητεί έντονα την ποιότητα των γευμάτων
  • δεν απολαμβάνει το φαγητό καθώς αγωνιά υπέρμετρα για το αν αυτό είναι υγιεινό
  • αν κι όταν τύχει να ξεφύγει απο τη συνήθη διατροφή του νιώθει μεγάλες ενοχές και τύψεις
Επιπλέον, τα άτομα που εμφανίζουν τη διαταραχή κρίνουν αυστηρά όσους δε συμμορφώνονται με τη δική τους αντίληψη για το φαγητό, πιστεύουν ότι συγκεκριμένα τρόφιμα μπορούν να θεραπεύσουν νοσήματα ενώ η αυτοεκτίμησή τους επηρεάζεται σχεδόν αποκλειστικά απο το αν τρέφονται υγιεινά ή όχι.  

Συνέπειες της ορθορεξίας

Το άτομο που πάσχει απο ορθορεξία κινδυνεύει να εμφανίσει διατροφικές ελλείψεις και υποσιτισμό-όσο περισσότερα τρόφιμα αποκλείει απο τη διατροφή του (επειδή τα θεωρεί ανθυγιεινά) τόσο ο κίνδυνος αυτός μεγαλώνει. 

Επίσης η ορθορεξία μπορεί να προκαλέσει ενδοκρινολογικές διαταραχές (οστεοπόρωση, διαταραχές του κύκλου στις γυναίκες, ηλεκτρολυτικές ανισορροπίες κα). Τέλος, η διαταραχή μπορεί να αποτελέσει το πρώτο βήμα για την εμφάνιση ψυχογενούς ανορεξίας. 

Προφανώς η ορθορεξία έχει ήπιες έως και σοβαρές ψυχολογικές επιπτώσεις, ενώ δυνητικά μπορεί να ευθύνεται για την κοινωνική απομόνωση αλλά και για συμπτώματα κατάθλιψης. 

Διαχείριση της ορθορεξίας

Η ορθορεξία είναι προτιμότερο να προλαμβάνεται παρά να θεραπεύεται. Θα πρέπει ο ειδικός της ψυχικής υγείας και ο διατροφολόγος να εξηγούν στο άτομο που βρίσκεται σε αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση της διαταραχής ότι η υγεία δεν εξαρτάται αποκλειστικά απο μια αυστηρά επιλεγμένη υγιεινή διατροφή. Επίσης, ότι δεν είναι απαραίτητο να καταναλώνει κανείς αποκλειστικά και μόνο συγκεκριμένα τρόφιμα για να είναι υγιής. Σκοπός είναι π πάσχων να πειστεί ούτως ώστε η διατροφή του να περιλαμβάνει ποικιλία τροφίμων κα φαγητών. 

Επιπλέον, η έγκυρη ενημέρωση σχετικά με την εφαρμογή ακατάλληλων προγραμμάτων διατροφής, την κατανάλωση επικίνδυνων για την υγεία σκευασμάτων που προωθούνται απο εμπόρους που δεν έχουν καμία επιστημονική κατάρτιση θα πρέπει να αποτελέσει μέριμνα και της πολιτείας. 

Όταν η διαταραχή έχει εμφανιστεί τότε θα χρειαστεί ψυχοθεραπευτική παρέμβαση σε συνεργασία με τη διατροφική εκπαίδευση ώστε το άτομο να αποκτήσει υγιή σχέση με το φαγητό. 


Αθανασία Κακλαμάνου

Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc


Βιβλιογραφία

Kalra S., et al. Orthorexia nervosa. Recent Advances in Endocrinology 2020;70 (7)

Scarff JR. Orthorexia Nervosa:An Obsession With Health Eating. Fed Pract 2017;34(6):36-39

Strahler J., et al. Orthorexia nervosa: A behavioral complex or o psychological condition? Journal of Behavioral Addictions 2018;7(4):1143-1156  


 


Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2021

Θεραπευτική άσκηση στο διαβήτη

Τα οφέλη της άσκησης έχουν αναγνωριστεί απο την εποχή του Ιπποκράτη. Στη σύγχρονη εποχή η άσκηση συστήνεται ως μια βασική πρακτική για τη διαχείριση του διαβήτη, η οποία μαζί με τη διατροφή και την αλλαγή κάποιων συνηθειών στον τρόπο ζωής (πχ τη μείωση του άγχους) αποτελούν βασικά "εργαλεία" σε όλα τα προγράμματα αντιμετώπισης του διαβήτη.

Θεραπευτική ονομάζεται η άσκηση που δυνητικά έχει το ίδιο αποτέλεσμα στον οργανισμό όσο κι ένα χάπι ή μια δόση ινσουλίνης.

Γιατί η άσκηση είναι τόσο σημαντική στο διαβήτη;

Είναι πλέον επιστημονικά τεκμηριωμένο, μέσα απο πολυάριθμες μελέτες, ότι όσοι διατηρούν μια αυξημένη φυσική δραστηριότητα στην καθημερινότητά τους μπορούν να μειώσουν σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη αλλά και όσοι έχουν ήδη διαγνωστεί με τη νόσο να βελτιώσουν την ινσουλινοαντίσταση, ελαττώνοντας το ζάχαρο στο αίμα. H τακτική σωματική άσκηση σε ασθενείς με διαβήτη μειώνει τη θνησιμότητα σε σημαντικό βαθμό. 

Ακόμα, επειδή η υψηλή γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, που παρατηρείται στα άτομα με διαβήτη, αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων είναι ιδιαίτερα σημαντικό να ελεγχθούν οι τιμές της. Σχετικές μελέτες έχουν δείξει ότι η άσκηση μπορεί να ελαττώσει τη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη είτε απο μόνη της είτε σε συνδυασμό με κατάλληλη διατροφή. 

Τέλος, επειδή η παρουσία διαβήτη αυξάνει 2 έως και 4 φορές τον κίνδυνο επιπλοκών σε πολλά όργανα των ασθενών (σε σχέση με άτομα που δεν έχουν διαβήτη) είναι καθοριστικής σημασίας να ελεγχθεί η νόσος ώστε να προληφθούν οι επιπλοκές. Επιπλέον, με την επιτυχή αντιμετώπιση του διαβήτη βελτιώνονται ταυτόχρονα κι άλλες ασθένειες που συνυπάρχουν με το διαβήτη (παχυσαρκία, υπέρταση, δυσλιπιδαιμία κλπ).  

Ποιά είναι η καλύτερη άσκηση;   

Αερόβια άσκηση

Οι περισσότερες μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί για τη σχέση του διαβήτη με την άσκηση αφορούν την αερόβια άσκηση. Σε αυτό τον τύπο άσκησης κινούνται κυρίως οι μεγάλες μυϊκές ομάδες στο σώμα (πόδια, χέρια) και περιλαμβάνονται αθλήματα-δραστηριότητες όπως είναι το περπάτημα και το τρέξιμο, η ποδηλασία και το κολύμπι. Οι πρόσφατες συστάσεις για το διαβήτη προτείνουν αερόβια άσκηση ιδανικά 30 λεπτά τουλάχιστον την ημέρα για 3 έως και 7 φορές την εβδομάδα. 

Η αερόβια άσκηση στις μελέτες έχει φανεί ότι μειώνει την υπεργλυκαιμία (αυξημένο ζάχαρο στο αίμα σε οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας), ελαττώνει τα επίπεδα της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης, αυξάνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη ενώ ταυτόχρονα μειώνει τα λιπίδια και την υψηλή πίεση και έχει σημαντική συμβολή στην απώλεια βάρους. 

Άσκηση με αντιστάσεις

Λιγότερα είναι τα στοιχεία σχετικά με αυτό τον τύπου της άσκησης, ωστόσο και η άσκηση με αντιστάσεις (βάρη κλπ) φαίνεται να έχει σημαντικά οφέλη για άτομα με διαβήτη. Συγκεκριμένα βελτιώνει την οστική πυκνότητα, ελαττώνει τα λιπίδια και την υπέρταση, αυξάνει την ινσνουλινοευαισθησία και διατηρεί σταθερή τη μυϊκή μάζα. Η διατήρηση της μυϊκής μάζας σε σταθερά επίπεδα είναι ιδιαίτερα σημαντική για ηλικιωμένα άτομα με διαβήτη, καθώς με την άνοδο της ηλικίας συνήθως εμφανίζεται σαρκοπενία (σημαντική αύξηση του λιπώδους ιστού με ταυτόχρονη μείωση της μυϊκής μάζας).  

Συνδυασμός ασκήσεων

Διαβητικοί ασθενείς που συμμετείχαν σε προγράμματα άσκησης αερόβιου τύπου σε συνδυασμό με ασκήσεις αντιστάσεων παρουσίασαν πολύ καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με όσους έλαβαν μέρος σε ασκήσεις μόνο αερόβιες ή μόνο αντιστάσεων. 

Ειδικότερα, ο συνδυασμός ασκήσεων μειώνει σε μεγαλύτερο βαθμό τη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, βελτιώνει τη λειτουργία του ήπατος και του παγκρέατος ενώ ταυτόχρονα μπορεί να επηρεάσει θετικά τη σύσταση σώματος (μείωση λίπους με αύξηση μυϊκής μάζας). Η θετική αυτή επίδραση στην ινσουλίνη και στο ζάχαρο του αίματος φαίνεται αμέσως μετά το τέλος της άσκησης και διαρκεί έως και 96 ώρες μετά. 

Πόση άσκηση είναι αρκετή;

Τα πρωτόκολλα θεραπευτικής άσκησης αναφέρουν ότι ένας διαβητικός θα πρέπει να κάνει αερόβια άσκηση μέτριας έντασης 3-7 ημέρες την εβδομάδα (συνολικά 150 λεπτά εβδομαδιαίως). 

Επίσης προτείνεται άσκηση αντιστάσεων 2 μη διαδοχικές ημέρες μέσα στην εβδομάδα μέτριας έως υψηλής έντασης. Τέλος, καλό είναι να συμπεριλαμβάνονται κι ασκήσεις ευλιγισίας 2-3 ημέρες την εβδομάδα.

Προφανώς, πριν κάποιος ασθενής με διαβήτη ξεκινήσει άσκηση οποιουδήποτε τύπου θα πρέπει απαραίτητα να συμβουλευτεί το θεράποντα γιατρό του. 


Αθανασία Κακλαμάνου

Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc

Βιβλιογραφία

Kumar AS., et al. Exercise and insulin resistance in type 2 diabetes mellitus: A systematic review and meta-analysis. Annals of Physical and Rehabilitation Medicine 2019;62:98-103 

Kirwan JP., et al. The essential role of exercise in the management of type 2 diabetes. Cleve Clin J Med 2017;84(7):S15-S21

Yanai H., Adachi H., et al. Exercise Therapy for Patients With Type 2 Diabetes :A Narrative Review J Clin Med Res 2018;10(5):365-369






Κυριακή 15 Αυγούστου 2021

Έχω αυξημένο ουρικό οξύ..Τί δίαιτα να ακολoυθήσω;

Το αυξημένο ουρικό οξύ (ή υπερουριχαιμία όπως αλλιώς ονομάζεται) είναι μια δυσάρεστη κατάσταση κατά την οποία παρατηρείται πόνος, πρήξιμο και φλεγμονή στις αρθρώσεις. Σχεδόν οι μισοί απο εκείνους που εμφανίζουν αυξημένο ουρικό οξύ έχουν οίδημα στα δάκτυλα του ποδιού ενώ κάποιοι άλλοι έχουν πρησμένα τα δάκτυλα των χεριών, τους καρπούς ή τα γόνατα.

Η υπερουριχαιμία εμφανίζεται επειδή το σώμα είτε παράγει μεγάλες ποσότητες ουρικού οξέος είτε δεν μπορεί να τις αποβάλλει, κι έτσι το ουρικό οξύ σχηματίζει κρυστάλλους κι επικάθεται στις αρθρώσεις που προσβάλλει. Είναι μια πάθηση που μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και σε νεαρά άτομα, ενώ αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά προβλήματα. 

Ουρικό οξύ και διατροφή 

Όσον αφορά στη διατροφή αρκετά είναι εκείνα τα συστατικά μιας δίαιτας που ευθύνονται για το αυξημένο ουρικό οξύ. Συγκεκριμένα, οι τροφές που περιέχουν μεγάλες ποσότητες πουρινών αυξάνουν το ουρικό οξύ στο αίμα και το ίδιο ισχύει και για το αλκοόλ. Επιπλέον, τα κακής ποιότητας λιπαρά σε μια δίαιτα επηρεάζουν αρνητικά τα επίπεδα του ουρικού οξέος. Τέλος η παχυσαρκία είναι βασικός παράγοντας που σχετίζεται με αυξημένο ουρικό οξύ στο αίμα.

Μια διατροφή για τη μείωση του ουρικού οξέος θα πρέπει να στοχεύει στη διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους (ή στην απώλεια βάρους εάν αυτό είναι αυξημένο), στην κατανάλωση συχνών γευμάτων, στην αποφυγή αλκοόλ και στην πρόσληψη ικανοποιητικών ποσοτήτων νερού ώστε να αποβάλλεται πιο εύκολα το ουρικό οξύ απο τον οργανισμό.

Υπάρχουν συγκεκριμένες τροφές που θα πρέπει να αποφεύγονται;

Αρκετές μελέτες δείχνουν ότι τροφές πλούσιες σε πουρίνες θα πρέπει να περιορίζονται δραστικά, ενώ τροφές που έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες θα πρέπει να προτιμώνται. Ειδικότερα:

Να αποφεύγονται

  • Εντόσθια, αλλαντικά και κρέατα σε κονσέρβα
  • Μικρά ψάρια (πχ σαρδέλες, γαύρο), παστά ψάρια και κονσέρβες ψαριών
  • Τυριά πλούσια σε λιπαρά (γραβιέρα, κεφαλοτύρι, μπλε τυρί και ροκφόρ, τυρί κρέμα κ.α.)
  • Κρέμα γάλακτος, βούτυρο και μαργαρίνες, σπορέλαια (αραβοσιτέλαιο, ηλιέλαιο κλπ)
  • Πικάντικα και αλμυρά τρόφιμα
  • Αρακάς, μανιτάρια, σπανάκι, πράσο, λαχανάκια Βρυξελλών
  • Μπύρα και μεγάλες ποσότητες ποτών με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ (τζιν, βότκα, ουίσκι, κοκτέηλ, ούζο κλπ)
Να προτιμώνται

  • Γάλα, γιαούρτι και τυριά χαμηλά σε λιπαρά κι αλάτι
  • Δημητριακά ολικής άλεσης (ρύζι, βρώμη, ψωμί, ζυμαρικά)
  • Πουλερικά και φρέσκα ψάρια σε μέτριες ποσότητες
  • Νωπά λαχανικά (εκτός απο εκείνα με μεγάλη περιεκτικότητα σε πουρίνες)
  • Φρέσκα φρούτα
  • Ξηροί καρποί ανάλατοι σε μικρή ποσότητα
  • Ελαιόλαδο ως κύριο λίπος στο φαγητό και στη σαλάτα

Αθανασία Κακλαμάνου

Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc


Πηγή: Diet in hyperuricemia and gout-myths and facts. Reumatologia, 2014;52(4):269-275






  



 

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2021

Ανακαλείται επικίνδυνο μέλι

Μετά απο σχετική καταγγελία διαπιστώθηκε σε μέλι του εμπορίου η ύπαρξη καταλοίπων μιας φαρμακευτικής ουσίας, η οποία απαγορεύεται να βρίσκεται σε τρόφιμα.

Πρόκειται για την ουσία μετρονιδαζόλη, που βρέθηκε στο προϊόν "Χρυσή Κρήτη", Θυμαρίσιο Μέλι Κρήτης Συνεργασία.

Όσοι καταναλωτές έχουν προμηθευθεί το συγκεκριμένο προϊόν καλούνται να μην το καταναλώσουν ενώ ο ΕΦΕΤ έχει ζητήσει την άμεση απόσυρση του συνόλου της παρτίδας.

Δείτε λεπτομέρειες για τον αριθμό παρτίδας του μελιού και τη συσκευασία του στο δελτίο τύπου που εξέδωσε ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων εδώ 




Κυριακή 18 Ιουλίου 2021

Το παιδί μου δεν τρώει πρωινό..τί να κάνω;

Το πρωινό γεύμα είναι ένα απο πιο σημαντικά για τα παιδιά, τόσο για την υγεία τους όσο και για τη σωστή ανάπτυξη. 

Μελέτες δείχνουν ότι η παράλειψη του πρωινού αυξάνει τις πιθανότητες το παιδί να εμφανίσει παχυσαρκία αλλά και να μην καλύψει πλήρως τις ανάγκες του σε θρεπτικά συστατικά (πρωτεϊνες, ασβέστιο, βιταμίνες κλπ).

Πολλοί γονείς αναφέρουν ότι το παιδί σπάνια τρώει πρωινό, ενώ η προσπάθειά τους να το πείσουν τις περισσότερες φορές είναι μάταιη.

Γιατί το παιδί δε θέλει να φάει το πρωί;

  • Δεν πεινάει! Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή έχει φάει αργά το βράδυ αρκετό φαγητό, οπότε το πρωί έχει λογικά μειωμένη όρεξη.
  • Δεν κοιμάται καλά. Ο επαρκής ύπνος είναι απαραίτητος κι αν το παιδί έχει μείνει άυπνο τη νύχτα ούτε όρεξη θα έχει ούτε και διάθεση-το να φάει το πρωί θα είναι το τελευταίο που θα θέλει να κάνει όταν σηκωθεί απο το κρεβάτι.
  • Δεν το έχει συνηθίσει! Όταν και η υπόλοιπη οικογένεια δεν τρώει πρωινό, τότε προφανώς το παιδί δεν το θεωρεί απαραίτητο ούτε και γνωρίζει τη σημασία του.
  • Δεν προλαβαίνει. Είναι κάτι που συμβαίνει σε πολλά παιδιά που ξυπνούν τελευταία στιγμή για να ετοιμαστούν και να πάνε στο σχολείο. Οπότε στη βιασύνη τους να ντυθούν και να πάρουν μαζί τους τα απαραίτητα το φαγητό δεν είναι προτεραιότητα.
  • Δεν του αρέσει το γάλα! Όταν τα παιδιά απεχθάνονται το γάλα γενικότερα τότε δεν υπάρχει περίπτωση να το πιούν το πρωί που είναι ούτως ή άλλως πιεσμένα.
Τί μπορείτε να κάνετε

  • Σχεδιάστε τα γεύματα του παιδιού με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να υπάρχει ένα ελαφρύ βραδυνό, το οποίο να μην καταναλώνεται πριν τον ύπνο αλλά νωρίτερα
  • Κρατήστε ένα σταθερό ωράριο ύπνου βάζοντας τα παιδιά να κοιμηθούν την ίδια ώρα κάθε βράδυ και μην υποκύπτετε στις πιέσεις (πχ να δούν λίγο ακόμα τηλεόραση)
  • Καθιερώστε το πρωινό γεύμα ως το πρώτο πράγμα που θα κάνετε μαζί, ως οικογένεια μέσα στην ημέρα. Τρώγοντας όλοι μαζί στο τραπέζι, το παιδί θα κατανοήσει καλύτερα την αξία του πρωινού και θα του είναι πιο εύκολο να το εντάξει στην καθημερινότητά του βλέποντας τους γονείς του (που έχει ως πρότυπο) να υιοθετούν αυτή την τόσο υγιεινή συνήθεια
  • Βάλτε το ξυπνητήρι 10-15 λεπτά νωρίτερα ώστε να δώσετε χρόνο στο παιδί να ετοιμαστεί με λιγότερη πίεση και να έχει και 5-10 λεπτά για να γευτεί ένα πλήρες πρωινό
  • Δεν υπάρχει λόγος να πιέζετε το παιδί να πιεί το γάλα του, ούτε να φάει κάτι το οποίο έχει δοκιμάσει κι έχει απορρίψει επανειλημμένα. Δοκιμάστε να φτιάξετε ένα ελκυστικό σνακ ή μικρογεύμα που να τρώγεται εύκολα, γρήγορα κι ευχάριστα (για παράδειγμα σπιτική μπάρα δημητριακών, αυγοφέτες, σπιτικό κέικ ή μπισκότα με φρούτα και κομμάτια σοκολάτας)

Αθανασία Κακλαμάνου
Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc









Κυριακή 20 Ιουνίου 2021

5 δημοφιλείς μύθοι για το αδυνάτισμα

Η απώλεια βάρους δεν είναι μια εύκολη υπόθεση.

Χρειάζεται υπομονή, επιμονή, καλή ψυχολογία, σωστή καθοδήγηση, κίνητρο και άλλα πολλά. Την προσπάθεια αυτή δυσκολεύουν όμως και αρκετοί μύθοι γύρω απο το αδυνάτισμα, που βρίσκονται βαθιά ριζωμένοι στη συνείδηση πολλών και δεν τους αφήνουν να προχωρήσουν. 

Πάμε να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα και να διαλύσουμε 5 απο τους πιο συνηθισμένους μύθους για την απώλεια βάρους έχοντας οδηγό τις επιστημονικές μελέτες.



Μύθος Νο 1: Οι υδατάνθρακες παχαίνουν άρα θα πρέπει όταν κάνω δίαιτα να τους καταργήσω.

Πραγματικότητα: Κανένα τρόφιμο ή φαγητό απο μόνο του δεν είναι δυνατό να οδηγήσει σε προσθήκη κιλών, ούτε και απώλεια βάρους φυσικά. Τα ζυμαρικά, το ρύζι, το ψωμί, τα δημητριακά, ακόμα και τα γλυκά-όλα έχουν θέση σε ένα διαιτολόγιο απώλειας βάρους. Όταν συμπεριλαμβάνονται αμυλούχα τρόφιμα στα γεύματα ο οργανισμός λαμβάνει τα απαραίτητα συστατικά που χρειάζεται για να έχει ενέργεια και καλή διάθεση! Αυτό που θα πρέπει να προσέξει κανείς όταν βρίσκεται σε δίαιτα είναι να επιλέγει υδατάνθρακες σύνθετους κατά βάση (προϊόντα ολικής άλεσης κυρίως) και με τη μικρότερη δυνατή επεξεργασία.

Μύθος Νο 2: Εάν παραλείπω γεύματα θα χάσω ευκολότερα και πιο γρήγορα βάρος.

Πραγματικότητα: Η παράλειψη ενός γεύματος θα σας οδηγήσει στο να καταναλώσετε μεγαλύτερη ποσότητα στο επόμενο γεύμα, επειδή το ζάχαρο στο αίμα θα έχει φτάσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Ειδικότερα, όσοι παραλείπουν το πρωινό έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν παχυσαρκία, όπως δείχνουν σχετικές μελέτες. Επιπλέον, τα μικρά και συχνά γεύματα είναι απαραίτητα στο πρόγραμμα απώλειας βάρους επειδή ενεργοποιούν το μεταβολισμό και τον ωθούν σε περισσότερες καύσεις. 

Μύθος Νο 3: Δεν ξέρω (ή δεν έχω χρόνο) να μαγειρέψω και το φαγητό απ έξω είναι παχυντικό, άρα ακατάλληλο για δίαιτα

Πραγματικότητα: Είναι αλήθεια ότι πολλά απο τα έτοιμα γεύματα που κυκλοφορούν στο εμπόριο περιέχουν πολλά λιπαρά, ζάχαρη, αλάτι κι είναι θερμιδογόνα. Όμως υπάρχουν πλέον και πολλές υγιεινές τροφές όσο και επιλογές με λίγες θερμίδες τόσο σε μαγειρεία κι εστιατόρια όσο και σε ταχυφαγεία που προσφέρουν πρόχειρο και γρήγορο φαγητό και μικρογεύματα. Άρα ακόμα κι αν δεν έχετε καλή σχέση με την κουζίνα χρειάζεται απλά μια καθοδήγηση κι εκπαίδευση ώστε να κάνετε τις κατάλληλες επιλογές που θα σας βοηθήσουν να φτάσετε στο στόχο σας.

Μύθος Νο 4: Αν τύχει και ξεφύγω μια ημέρα, κατέστρεψα όλη μου την προσπάθεια και θα πρέπει να κάνω αποτοξίνωση.

Πραγματικότητα: Το να ξεφύγετε κάποιες φορές απο το πρόγραμμά σας είναι ανθρώπινο κι απολύτως φυσιολογικό. Αυτό δε σημαίνει ότι ακυρώνεται ό,τι έχετε καταφέρει μέχρι τη στιγμή εκείνη ούτε ότι πρέπει να τιμωρήσετε τον ευατό σας επειδή κάνατε ένα μικρό παραστράτημα. Εάν συμβεί αυτό, προχωρήστε κανονικά στο πρόγραμμά σας και μη μένετε νηστικοί, ούτε να κάνετε εξαντλητική άσκηση. Το πρόβλημα εμφανίζεται όταν ξεφεύγει κανείς καθημερινά και σε μεγάλο βαθμό απο το συνηθισμένο του πρόγραμμα-σε αυτή την περίπτωση θα παρατηρήσει πιθανότατα μια στασιμότητα στην πορεία του.

Μύθος Νο 5: Δεν επιτρέπεται να φάω μετά τις 8 το βράδυ

Πραγματικότητα: Δεν έχει τόση σημασία τί ώρα θα φάτε το τελευταίο γεύμα της ημέρας αλλά οι συνολικές θερμίδες που θα λάβετε κατά τη διάρκεια του 24ώρου. Εάν καταφέρετε να τηρήσετε ένα αρνητικό ενεργειακό ισοζύγιο σε καθημερινή βάση, να προσλαμβάνετε δηλαδή λιγότερες θερμίδες απο αυτές που καταναλώνετε, τότε θα δείτε το βάρος σας να μειώνεται ανεξαρτήτως απο το ωράριο που γευματίζετε. 


Αθανασία Κακλαμάνου

Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, Msc


Κυριακή 23 Μαΐου 2021

Βούτυρο ή μαργαρίνη, ποιό είναι καλύτερο;

Πολλά έχουν γραφτεί κι ακουστεί για τα δυο αυτά τρόφιμα, η αντιπαράθεση ξεκινά αρκετά χρόνια πίσω και φτάνει στις μέρες μας. Και τα δυο αυτά τρόφιμα έχουν θετικά κι αρνητικά οπότε δεν είναι εύκολο να απαντήσει κανείς μονολεκτικά ποιό είναι το πιο υγιεινό.

Τί είναι το βούτυρο κι η μαργαρίνη

Ανήκουν και τα δυο στην κατηγορία των λιπαρών τροφίμων. Το βούτυρο είναι ένα φυσικό προϊόν που παράγεται απο την ανάδευση του γάλακτος. Αντίθετα, η μαργαρίνη είναι ένα τεχνητό προϊόν που έχει παραχθεί με τρόπο ώστε να μιμείται το βούτυρο σε υφή και γεύση. Αυτό συνέβη αρκετά χρόνια πριν, όταν μέσα απο κάποιες μελέτες φάνηκε ότι το βούτυρο μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας οπότε και αναπτύχθηκε ένα νέο προϊόν, προς αντικατάσταση του βουτύρου.

Ένα άλλο όμοιο χαρακτηριστικό είναι το ότι και τα δυο τρόφιμα αποδίδουν τις ίδιες θερμίδες, δηλαδή 45 θερμίδες περίπου ανά κουταλάκι.

Βούτυρο (οφέλη-κίνδυνοι)

Η σύσταση του βουτύρου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό απο τη διατροφή των ζώων απο τα οποία προήλθε. Έτσι, εάν το βούτυρο έχει παραχθεί απο αγελάδες ή πρόβατα που βόσκουν ελεύθερα σε λιβάδια με γρασίδι είναι πιο υγιεινό και περιέχει περισσότερα ωφέλιμα θρεπτικά συστατικά. 

Οφέλη

Είναι πλούσιο σε βιταμίνη Α και D ενώ περιέχει συζευγμένο λινελαϊκό οξύ (ένα απαραίτητο λιπαρό οξύ με πολλά οφέλη στην υγεία), ω3 λιπαρά και βουτυρικό οξύ. To βούτυρο περιέχει επίσης βιταμίνη Κ, η οποία συμβάλλει στην προστασία απο την οστεοπόρωση, τα καρδιαγγειακά και μειώνει τις πιθανότητες εμφάνιση κάποιων μορφών καρκίνου.

Κίνδυνοι 

Το βούτυρο είναι πλούσιο σε κορεσμένα λιπαρά, η μεγάλη κατανάλωση των οποίων έχει φανεί σε πολλές μελέτες να αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου, αυτοάνοσων νοσημάτων, καρδιαγγειακών κι άλλων παθήσεων. Πρόσφατες μελέτες πάντως αμφισβητούν την επίδραση των κορεσμένων λιπαρών στην υγεία των αγγείων, οπότε χρειάζεται περαιτέρω έρευνα στον τομέα αυτό. Επίσης, το βούτυρο περιέχει σημαντικές ποσότητες χοληστερόλης.

Μαργαρίνη (οφέλη-κίνδυνοι)

Οφέλη

Είναι πλούσια σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα. Η μαργαρίνη συνήθως παρασκευάζεται απο μίγμα αυτών των λιπαρών οξέων, οπότε η σύσταση της επηρεάζεται σημαντικά απο την επιλογή του φυτού απο το οποίο θα προέλθει. Τα πολυακόρεστα λιπαρά μειώνουν την πιθανότητα εμφάνισης νοσημάτων και παθήσεων όταν αντικαθίστανται απο κορεσμένα λιπαρά οξέα.

Αρκετές μαργαρίνες του εμπορίου περιέχουν τις ευεργετικές ουσίες φυτοστερόλες και φυτοστανόλες, οι οποίες φαίνεται να μειώνουν την "κακή" χοληστερίνη (LDL).

Κίνδυνοι

Η διαδικασία παραγωγής των μαργαρινών (υδρογόνωση ώστε να προκύψει ένα μαλακό στερεό προϊόν) κρύβει τον κίνδυνο παραγωγής (ως υποπροϊοντα) των λεγόμενων trans λιπαρών οξέων, ιδιαιτέρως βλαπτικά για τον οργανισμό. Παρόλο που η βιομηχανία τροφίμων  σήμερα χρησιμοποιεί νέες μεθόδους, κάποιες μαργαρίνες ακόμα περιέχουν trans λιπαρά.

Η μαργαρίνη είναι πλούσια σε ω6 λιπαρά, τα οποία όταν λαμβάνονται σε μεγάλη ποσότητα διαταράσσουν την αναλογία ω3/ω6 λιπαρά, με αρνητικές συνέπειες στην υγεία καθώς φαίνεται ότι τα ω6 λιπαρά προάγουν τη φλεγμονή.

Τελικά ποιό είναι καλύτερο;

Και στα δυο προϊόντα υπάρχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Επιλέξτε αφού διαβάσετε καλά τα συστατικά για κάθε προϊόν που σας ενδιαφέρει.

Αυτό που εγώ χρησιμοποιώ και σας προτείνω είναι το παραδοσιακό βούτυρο, επειδή είναι  φυσικό προϊόν. Λόγω των κορεσμένων λιπαρών του συστήνεται  να καταναλώνεται σε μικρές ποσότητες και όχι συχνά.


Αθανασία Κακλαμάνου

Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc


Βιβλιογραφία

Pimpin L., et al.Is Butter Back? A Systemativ Review and Meta-Analysis of Butter Consumption and Risk of Cardiovascular Disease, Diabetes, and Total Mortality. Plos One 2016 DOI:10.1371

Gorrepati K., et al. Plant based butters . J Food Sci Technol 2015;52(7):3965-3976

Liu Q., et al. Theoretical Effects of Substituting Butter with Margarine on Risk of Cardiovascular Disease. Epidemiology 2017;28(1):145-156

Gagliardi ACM., et al. Effects of margarines and butter consumption on lipid profiles, inflammation markers and lipid transfer  to HDL particles in free-living subjects with the metabolic syndrome. Eur J Clin Nutr 2010;64(10):1141-9










Κυριακή 25 Απριλίου 2021

Τί να φάω μετά τον αγώνα;

Χωρίς αμφιβολία, η έντονη άσκηση εξαντλεί σε μεγάλο ποσοστό τα αποθέματα του οργανισμού σε θρεπτικά συστατικά, κυρίως σε γλυκογόνο αλλά κι αμινοξέα. Επίσης προκαλείται βλάβη στις μυϊκές ίνες κι ο αθλητής βρίσκεται σε κίνδυνο αφυδάτωσης, μετά και την απώλεια σημαντικών ποσοτήτων υγρών, που επιφέρει μια έντονη και παρατεταμένη άσκηση (όπως πχ ένας αγώνας).

Πολλοί ερευνητές θεωρούν ότι το χρονικό διάστημα που θα καταναλωθούν συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά είναι πιο σημαντικό ακόμα κι απο το είδος των θρεπτικών συστατικών. Γι αυτό το λόγο το τί θα φάει ένας αθλητής όταν ολοκληρώσει έναν αγώνα έχει καθοριστική σημασία κι επηρεάζει τόσο τη σύσταση σώματος όσο και την απόδοση του αθλητή. 

Τί χρειάζεται να περιέχει ένα μεταγωνιστικό γεύμα

Τα βασικά συστατικά που θα πρέπει να περιέχει ένα γεύμα είναι οι υδατάνθρακες σε συνδυασμό με πρωτεϊνες. Επιπλέον, έχει μεγάλη σημασία τόσο το είδος των δυο αυτών συστατικών όσο και η ποσότητα αυτών.

Μελέτες έχουν δείξει ότι ότι η άμεση κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων υδατανθράκων (1,2gr/Kg/h) για 4-6 ώρες μετά τον αγώνα διεγείρει την τάχιστη αναπλήρωση των αποθεμάτων γλυκογόνου. Η προσθήκη μέτριας ποσότητας πρωτεϊνης στο μεταγωνιστικό γεύμα (0.2-0.5gr/Kg/h) αυξάνει το ρυθμό σύνθεσης του γλυκογόνου κι επιπλέον 1) ελαχιστοποιεί τη μυική βλάβη, 2) προωθεί την εξισορρόπηση των ορμονών και 3) επιταχύνει την αποκατάσταση μετά απο παρατεταμένη άσκηση μεγάλης έντασης. 

Όσον αφορά στην πρωτεϊνη, οι σχετικές μελέτες δείχνουν ότι η πρόσληψη 20-40 γραμμαρίων πρωτεϊνης υψηλής βιολογικής αξίας (που περιέχει δηλαδή 10-12 γραμμάρια απαραίτητων αμινοξέων), μεγιστοποιεί την πρωτεϊνοσύνθεση (η οποία παραμένει σε υψηλά επίπεδα για 3-4 ώρες μετά τον αγώνα).

Προτάσεις για γεύματα

Παραδείγματα γευμάτων που περιέχουν συνδυασμό υδατανθράκων-πρωτεϊνης και μπορούν να καλύψουν τους ανωτέρω στόχους είναι:

  • Ζυμαρικά με λίγο τυρί ή κιμά κοτόπουλου
  • Ρύζι ή πλιγούρι με ψάρι
  • Κοτόπουλο με πατάτες φούρνου
  • Σάντουιτς με αβγό και λαχανικά
  • Παραδοσιακό γιαούρτι με φρούτα
  • Smoothie με γάλα, βρώμη, μέλι και λίγο φυστικοβούτυρο
Πώς μπορώ να υπολογίσω ακριβώς την ποσότητα που χρειάζομαι;

Δυστυχώς αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο, καθώς απαιτείται αφενός η συνεκτίμηση πολλών παραγόντων (σύσταση σώματος, φύση αθλήματος, διάρκεια κι ένταση προπόνησης, ηλικία αθλητή κ.α.) αλλά και ταυτόχρονα καλή γνώση σχεδιασμού διαιτολογίου (σύσταση τροφίμων, συνδυασμοί γευμάτων, ακριβής υπολογισμός πρωτεϊνικών αναγκών, κατανομή ποσοτήτων στα διάφορα γεύματα). 

Ο μόνος κατάλληλος επιστήμονας για να σχεδιάσει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα για τον κάθε αθλητή είναι ο πτυχιούχος διαιτολόγος-διατροφολόγος. Εμπιστευτείτε τον για να έχετε σίγουρα αποτελέσματα με ασφάλεια, χωρίς να θέτετε σε κίνδυνο την υγεία σας.


Αθανασία Κακλαμάνου

Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc


Βιβλιογραφία

Kerksick CM., et al. International society os sports nutrition position stand:nutrient timing.Journal of the International Society of Sports Nutrition 2017;14:33

van Vliet S., et al. Achieving Optimal Post-Exercise Muscle Protein Remodeling in Physically Active Adults through Whole Food Consumption. Nutrients 2018;10:224

Aragon AA, et al. Nutrient timing revisited: is there a post-exercise anabolic window? Journal of the International Society of Sports Nutrition 2013;10:5 











Κυριακή 28 Μαρτίου 2021

Διαβήτης και άνοια: ποιά η σχέση τους;

Γνωρίζουμε εδώ και κάποιες δεκαετίες τις επιπλοκές που προκαλεί ο διαβήτης στα μάτια, στο νευρικό σύστημα, στα νεφρά και στην καρδιά. Τα τελευταία χρόνια αντικείμενο έρευνας έχει γίνει η σχέση μεταξύ διαβήτη και άνοιας, καθώς φαίνεται ότι το αυξημένο ζάχαρο στο αίμα επηρεάζει και τη λειτουργία του εγκεφάλου.  

Σχετικά πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι οι ηλικιωμένοι που έχουν διαβήτη παρουσιάζουν μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν άνοια, σε σχέση με ηλικιωμένους που δεν έχουν διαβήτη. Αν και τα σύγχρονα φάρμακα έχουν βελτιώσει σημαντικά τις επιπλοκές του διαβήτη που απειλούν τη ζωή του ασθενή, εντούτοις φαίνεται ότι υπάρχουν ταυτόχρονα και επιπλοκές στις λειτουργίες του εγκεφάλου, που αναπτύσσονται σταδιακά στα άτομα με διαβήτη και επιδρούν πολύ αρνητικά στην ποιότητα ζωής.

Πώς σχετίζεται ο διαβήτης με την άνοια

Τα υψηλά επίπεδα γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης σχετίζονται με χαμηλότερα σκορ σε δοκιμασίες γνωστικής λειτουργίας, όπως δείχνουν αρκετές έρευνες. Εξάλλου, μελέτες καταδεικνύουν ότι η υπεργλυκαιμία (αυξημένο ζάχαρο στο αίμα) που παραμένει χωρίς αντιμετώπιση αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες το άτομο να εμφανίσει άνοια, ακόμα κι αν δεν έχει διαγνωσθεί επίσημα με ζαχαρώδη διαβήτη. 

Μια μεγάλη μελέτη που παρακολούθησε ασθενείς για 12 χρόνια έδειξε ότι οι διαβητικοί ασθενείς παρουσίασαν μεγαλύτερη έκπτωση της γνωστικής λειτουργίας καθώς δυσκολεύονταν να επεξεργαστούν πληροφορίες κι είχαν αδύναμη μνήμη, σε σχέση με μη διαβητικούς ασθενείς. 

Επιπλέον, έχει αναφερθεί μείωση του μεγέθους του ιππόκαμπου (δομή του εγκέφαλου σχετική με τη μνήμη) σε ηλικιωμένους διαβητικούς ασθενείς, γεγονός που αποτυπώνεται σε μαγνητικές τομογραφίες. Τελικά σύμφωνα με τους ερευνητές, η παρουσία διαβήτη αυξάνει 1,5 έως και 2 φορές την πιθανότητα εμφάνισης άνοιας. 

Υπάρχουν ασθενείς που κινδυνεύουν περισσότερο

Φαίνεται ότι κάποιοι παράγοντες μεταξύ των διαβητικών αυξάνουν περισσότερο την πιθανότητα εμφάνισης άνοιας. Συγκεκριμένα, οι διαβητικοί που ζουν με τη νόσο παραπάνω απο 5 χρόνια έχουν 40-60% μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν άνοια σε σχέση με εκείνους που έχουν διαγνωσθεί σχετικά πρόσφατα με διαβήτη. Επίσης, όσο πιο αυξημένα είναι τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα τόσο πιο πιθανό είναι ο διαβητικός να εμφανίσει άνοια-αυτό πάντως δεν ισχύει για διαβητικούς άνω των 85 ετών.  

Όσοι διαβητικοί λαμβάνουν χάπια για τον έλεγχο του ζαχάρου έχουν λιγότερες πιθανότητες εμφάνισης άνοιας. Δεν ισχύει το ίδιο για εκείνους που κάνουν χρήση ινσουλίνης. Τέλος, όσα περισσότερα επεισόδια υπογλυκαιμίας κάνει ένας διαβητικός τόσο περισσότερο κινδυνεύει να εμφανίσει άνοια.

Ποιά η προτεινόμενη αντιμετώπιση;

Στους ηλικιωμένους ασθενείς με διαβήτη που έχουν ήδη εμφανίσει σημάδια άνοιας η επιθετική αντιμετώπιση δεν έχει νόημα. Γι αυτό δε συστήνεται μεγάλη απώλεια βάρους και χρήση πολλών φαρμάκων ταυτόχρονα για να ελεγχθεί καλύτερα το ζάχαρο-αυτές οι πρακτικές πιθανότερο είναι να επιδεινώσουν παρά να βελτιώσουν την κατάσταση.

Αυτό που προτείνεται είναι η διαχείριση του διαβήτη να ξεκινήσει σε νεότερη ηλικία και να γίνουν προσπάθειες ώστε να ελεγχθεί η υπεργλυκαιμία όταν ο διαβήτης έχει μόλις διαγνωσθεί, έτσι ώστε να προληφθούν οι μακροχρόνιες επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένου και της άνοιας.


Αθανασία Κακλαμάνου

Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc


Βιβλιογραφία

Pal K., et al. Mild cognitive impairment and progression to dementia in people with diabetes, prediabetes and metabolic syndrome:a systematic review and meta-analysis. Social Psychiatry  and Psychiatric Epidemiology 2018;53:1149-1160

Crane PK., et al. Glucose Levels and Risk of Dementia. N Eng J Med 2013;369(6):540-548

Pugazhenthi S., et al. Common Neurodegenerative Pathways in Obesity, Diabetes and Alzheimer 's Disease. Biochim Biophys Acta 2017;1863(5):1037-1045

Tumminia A., et al. Type 2 Diabetes Mellitus and Alzheimer's Disease:Role of Insulin Signalling and Therapeutic Implications. Int J Mol Sci 2018;19:3306

Biessels GJ., Despa F. Cognitive deckline and dementia in diabetes:mechanisms and clinical implications. Nat Rev Endocrinol 2018;14(10):591-604






Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2021

Πόσες φυτικές ίνες χρειάζεται ένα παιδί;

Η παρουσία φυτικών ινών στην καθημερινή διατροφή είναι πολύ σημαντική καθώς αυτές σχετίζονται με μειωμένο κίνδυνο για πολλές ασθένειες. Κι ενώ γνωρίζουμε αρκετά για την ποσότητα που πρέπει να καταναλώνει ένας ενήλικας, λιγότερο γνωστές είναι οι συστάσεις για τα παιδιά. 
Πολλοί γονείς αναφέρουν ότι τα παιδιά δυσκολεύονται να καταναλώσουν τρόφιμα πλούσια σε φυτικές ίνες.

Τί είναι οι φυτικές ίνες 

Πρόκειται για υδατάνθρακες οι οποίοι δε διασπώνται απο το πεπτικό σύστημα οπότε φτάνουν άθικτοι σχεδόν στο παχύ έντερο. Εκεί αφού υποστούν ζύμωση απο βακτήρια του εντέρου, μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τη φυσιολογία του, την απορρόφηση θρεπτικών συστατικών και το μεταβολισμό.

Υπάρχουν δυο τύπου φυτικών ινών, οι διαλυτές και οι αδιάλυτες. Τρόφιμα πλούσια σε ίνες είναι τα προϊόντα ολικής άλεσης, τα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια και οι ξηροί καρποί.   

Γιατί είναι τόσο σημαντικές για το παιδί

Οι φυτικές ίνες αυξάνουν τον όγκο των κοπράνων απορροφώντας νερό οπότε και διευκολύνουν το έντερο να κάνει τις απαραίτητες κινήσεις και να αποβάλλει τα κόπρανα ευκολότερα. Εκτός απο την ανακούφιση που προσφέρουν απο τη δυσκοιλιότητα, οι φυτικές ίνες συμβάλλουν στο γρηγορότερο κι ευκολότερο κορεσμό. Όταν στο φαγητό του παιδιού περιέχονται φυτικές ίνες τότε το παιδί θα χορτάσει και δε θα αναζητήσει σνακ και γλυκίσματα αμέσως μετά το φαγητό. 

Παράλληλα ο ρόλος των φυτικών ινών στην πρόληψη διάφορων ασθενειών και παθήσεων είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Μελέτες δείχνουν ότι διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη, παχυσαρκίας, υπέρτασης, καρδιακής προσβολής κι εγκεφαλικού επεισοδίου αλλά και παθήσεων του γαστρεντερικού. Επιπλέον, οι φυτικές ίνες συμβάλλουν στη διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους και βελτιώνουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος των παιδιών.

Πόσες φυτικές ίνες συστήνονται για τα παιδιά;

Επειδή οι σχετικές μελέτες στα παιδιά είναι λιγοστές, δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη σύσταση για τις φυτικές ίνες, στην οποία να συμφωνούν όλοι και να θεωρείται ως ο "χρυσός κανόνας".

Έτσι, οι συστάσεις διαφέρουν απο οργανισμό και απο χώρα σε χώρα κι εξαρτώνται σε κάθε περίπτωση απο την ηλικία του παιδιού, το φύλο και τις ενεργειακές ανάγκες κάθε παιδιού.

Η Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία συστήνει τον εύκολο κανόνα: ηλικία παιδιού +5γραμμάρια. Μια δεύτερη σύσταση προτείνει 0,5γραμμάρια/Κιλό βάρους με ανώτατο όριο τα 30 γραμμάρια ινών. Μια άλλη σύσταση του οργανισμού τροφίμων και φαρμάκων (FDA) είναι τα 12 γραμμάρια ινών/1000 θερμίδες.

Απο την άλλη, οι συστάσεις της επιστημονικής επιτροπής του Ηνωμένου Βασιλείου είναι 15 γραμμάρια την ημέρα για παιδιά 2-5 ετών, 20γραμμάρια για παιδιά 5-11 ετών, 25 γραμμάρια για εφήβους 11-16 ετών και 30 γραμμάρια για εφήβους 16-18 ετών. Οι ανωτέρω συστάσεις αποτελούν το μέσο όρο και εξατομικεύονται περαιτέρω ανάλογα το φύλο αλλά και την κατάσταση υγείας του παιδιού.

  

Αθανασία Κακλαμάνου

Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc


Βιβλιογραφία

Edwards CA., Xie C., Garcia AL. Dietary fiber and health in children and adolescents. Proceedings of the Nutrition Society 2015;74:292-302

Korczak R.,et al. Dietary fiber and digestive heath in children. Nutrition Reviews 2017;Vol.75(4):241-259

Kranz S., et al. What Do We Know About Dietary Fiber Intake In Children and Health? The Effects of Fiber Intake on Constipation, Obesity, and Diabetes in Children. Adv Nutr 2012;3:47-53

  






  

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2021

Πόσο νερό πρέπει να πίνουμε τελικά;


Το νερό είναι τόσο απαραίτητο για τον οργανισμό μας όσο και τα υπόλοιπα θρεπτικά συστατικά, ίσως και περισσότερο αναγκαίο. Δυστυχώς, όπως δείχνουν τα στοιχεία οι περισσότεροι δεν πίνουν το νερό που θα έπρεπε με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται ήπια έως μέτριου βαθμού αφυδάτωση με αρκετές αρνητικές συνέπειες.


Γιατί είναι τόσο σημαντικό το νερό

Το νερό είναι το συστατικό εκείνο που βρίσκεται στον οργανισμό μας στη μεγαλύτερη συγκέντρωση, σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα. Συγκεκριμένα το ποσοστό νερού μπορεί να κυμαίνεται απο 50% έως 80% σε ένα σώμα, ανάλογα και με το ποσοστό λίπους και μυών του σώματος αυτού. 

Η επαρκής ενυδάτωση είναι πολύ σημαντική καθώς το νερό είναι απολύτως απαραίτητο για πολλές λειτουργίες του οργανισμού. Ειδικότερα, το  νερό:

  • Μεταφέρει το οξυγόνο και τα υπόλοιπα συστατικά σε διάφορα σημεία του σώματος. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το αίμα αποτελείται απο 90% νερό
  • Διατηρεί τις αρθρώσεις σε καλή κατάσταση. Ο χόνδρος που βρίσκεται στις αρθρώσεις και μεταξύ των σπονδύλων αποτελείται κατά 80% απο νερό, το οποίο αν δεν αναπληρώνεται οδηγεί σε πόνο
  • Συμβάλλει στην καλή υγεία του στόματος αφού είναι απαραίτητο για την επαρκή έκκριση του σάλιου και την καλύτερη μάσηση του φαγητού, διατηρεί ενυδατωμένο το βλεννογόνο και προστατεύει απο τη δημιουργία τερηδόνας
  • Διατηρεί το δέρμα ελαστικό και υγιές, συμπεριλαμβανομένου και των ματιών, καθυστερώντας τη γήρανση
  • Ρυθμίζει τη θερμοκρασία του σώματος. Όταν το σώμα δεν είναι ενυδατωμένο δε μπορεί να αποβάλλει εύκολα θερμότητα κι έτσι κινδυνεύει απο θερμοπληξία 
  • Βοηθά στην ομαλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος, αποτρέποντας τη δυσκοιλιότητα, τη δυσπεψία, τα έλκη, τις καούρες και την παλινδρόμηση
  • Είναι απαραίτητο για την απρόσκοπτη λειτουργία των πνευμόνων
  • Προστατεύει τα νεφρά απο διάφορες παθήσεις, μεταξύ των οποίων και η ουρολιθίαση (εμφάνιση πέτρας)
  • Είναι σύμμαχος στην απώλεια βάρους
  • Αυξάνει την αθλητική απόδοση και την αντοχή, ειδικά σε αθλήματα μακράς διαρκείας
Πόσο νερό χρειάζεται ένας ενήλικας;

Η ποσότητα του νερού για κάθε άνθρωπο δε μπορεί να υπολογιστεί εύκολα κι είναι αρκετά σύνθετη επειδή θα πρέπει να υπολογισθούν οι απώλειες νερού απο τον οργανισμό του.

Κατά συνέπεια μια γενική σύσταση για όλους δε μπορεί να γίνει. 

Για πρακτικούς λόγους μπορούμε να πούμε ότι απαιτείται 1ml/Kcal ενεργειακής δαπάνης. Δηλαδή εάν ένα άτομο δαπανά 2500 θερμίδες καθημερινά θα πρέπει να πίνει 2,5 λίτρα νερό. 

Νερό προσλαμβάνει κανείς κι απο άλλες πηγές, όπως είναι τα φρούτα και τα λαχανικά, άλλα υγρά (γάλα, χυμός, καφές) όμως το απλό νερό θα πρέπει να είναι η βασική πηγή ενυδάτωσης για έναν οργανισμό. 

Οι ανάγκες για νερό αυξάνονται και θα πρέπει να προσαρμόζονται ανάλογα με τον τόπο διαμονής, τη διατροφή, τη θερμοκρασία περιβάλλοντος, τη φυσική δραστηριότητα και φυσικά την κατάσταση υγείας του καθενός. 


Αθανασία Κακλαμάνου

Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc


Βιβλιογραφία

Faizan U., Rouster As. Nutrition and Hydration Requirements In Children and Adults. StatPearls (Internet) 2020

Armstrong LE., Johnson EC. Water Intake, Water Balance, and the Elusive Daily Water Requirement. Nutrients 2018;10:1928 doi:10.3390/nu10121928

RDA (Recommended Dietary Allowances) 10th edition. National Academies Press http://www.nap.edu/catalog/1349.html




 

Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2021

Τα Ελληνικά τυριά (διατροφική αξία-χαρακτηριστικά-τυριά Π.Ο.Π.)

Η Ελλάδα έχει μεγάλη παράδοση στην τυροκομία καθώς ιστορικά έχουμε αναφορές στο τυρί στα συγγράμματα του Αριστοτέλη και του Αριστοφάνη, ενώ και ο Όμηρος αναφέρεται στην Οδύσσεια στο τυρί. Η χώρα μας με την πλούσια κτηνοτροφία παράγει περίπου 70 είδη τυριών-σε κάθε γωνιά της χώρας μας παράγεται κι ένα διαφορετικό τυρί. 

Η διατροφή των Ελλήνων είναι στενά συνδεδεμένη με το τυρί. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι Έλληνες κατέχουμε την πρώτη θέση στην κατά κεφαλήν κατανάλωση τυριού στην Ευρώπη. Το τυρί είναι τόσο σημαντικό προϊόν για τη χώρα μας έτσι ώστε έχουν υποβληθεί αρκετές αιτήσεις ώστε να καταχωρηθούν πολλά απο τα Ελληνικά τυριά ως προϊόντα Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (Π.Ο.Π.). Μέχρι στιγμής τα Ελληνικά τυριά Π.Ο.Π. είναι 23, ενώ αναμένονται εγκρίσεις και για άλλα 5 τυριά. Αυτό σημαίνει ότι στην Ευρώπη η Ελλάδα κατέχει την τρίτη θέση σε τυριά Π.Ο.Π. 

Τί είναι το τυρί και πώς χωρίζονται τα είδη τυριού

Σύμφωνα με τον Ελληνικό Κώδικα Τροφίμων και Ποτών, ως "τυρί" χαρακτηρίζεται το προϊόν που προκύπτει απο την πήξη του γάλακτος με τη δράση πυτιάς ή ενζύμων, την απομάκρυνση του τυρογάλακτος και την ωρίμανσή του.

Υπάρχουν αρκετοί τρόποι διαχωρισμού των τυριών. Έτσι, για παράδειγμα τα τυριά διακρίνονται ανάλογα το χρώμα τους σε λευκά και κίτρινα, ανάλογα την υφή τους σε σκληρά, ημίσκληρα-μαλακά-αλοιφώδη ανάλογα τον τρόπο συντήρησης σε τυριά άλμης, λαδοτύρια κλπ.

Τα ελληνικά τυριά Π.Ο.Π.

Για να λάβει ένα τυρί την ονομασία Π.Ο.Π. θε πρέπει να παράγεται με τον παραδοσιακό τρόπο (χωρίς τη χρήση χημικών ουσιών). Το γάλα για την τυροκόμηση θε πρέπει να προέρχεται απο ζώα που ζουν, εκτρέφονται κι αναπαράγονται εντός μιας καθορισμένης γεωγραφικής περιοχής. Το τυρί επίσης θα πρέπει να παράγεται και να ωριμάζει εντός της ίδιας αυτής περιοχής. 

Τα 3 μεγάλα Ελληνικά τυριά, στη βάση των οποίων στηρίχθηκε η παραγωγή όλων των υπολοίπων είναι η φέτα, το κεφαλοτύρι και η μυζήθρα. 

Ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά τη θρεπτική αξία και τα χαρακτηριστικά των 23 τυριών Π.Ο.Π.

Ανεβατό

Ένα μαλακό, αλοιφώδες τυρί που παράγεται στα Γρεβενά με συγκεκριμένες προδιαγραφές και σε όλη σχεδόν τη Δυτ. Μακεδονία με παραλλαγές. Έχει ξινή γεύση και σχετικά λίγα λιπαρά (18%). Λέγεται και τουλουμίσιο ή δερματίσιο επειδή ωριμάζει μέσα σε ασκιά. Καταναλώνεται ευχάριστα όταν συνοδεύει λαδερά φαγητά είτε αλειμμένο πάνω σε ντάκο ή ψωμί.

Γαλοτύρι

Είναι κι αυτό αλοιφώδες τυρί που παράγεται απο πλήρες πρόβειο ή κατσικίσιο γάλα, στην Ήπειρο και στη Θεσσαλία. Έχει 13% λιπαρά και 3-3,5% αλάτι. Συνοδεύει λαδερά και σαλάτες.

Γραβιέρα (Νάξου, Κρήτης, Αγράφων)

Απο τα γνωστότερα και νοστιμότερα τυριά της Ελλάδας, η Π.Ο.Π. γραβιέρα παράγεται σε τρείς διαφορετικές περιοχές. Η γραβιέρα της Νάξου είναι ένα συμπαγές σκληρό τυρί με σχετικά γλυκιά γεύση και διαφέρει απο τις άλλες δυο γραβιέρες στο γάλα, καθώς παράγεται απο αγελάδες που ζουν στο νησί των Κυκλάδων. Έχει λιπαρά 32% κι αλάτι 1,2-3%.

Η γραβιέρα των Αγράφων είναι επίσης ένα σκληρό τυρί με λεπτή γεύση, χωρίς οξύτητα. Η σύστασή της σε λιπαρά κι αλάτι είναι παρόμοια με αυτή της Νάξου.

Όσο για τη γραβιέρα της Κρήτης, πρόκειται για ένα τυρί διεθνούς εμβέλειας, σήμα κατατεθέν του νησιού. Είναι ευχάριστο κι ελαφρύ στη γεύση και παράγεται απο πρόβειο γάλα ή πρόβειο σε συνδυασμό με κατσικίσιο. Περιέχει 32-33% λιπαρά και 1,5% αλάτι.

Καλαθάκι Λήμνου

Πρόκειται για λευκό τυρί άλμης που παράγεται στο νησί της Λήμνου απο αιγοπρόβειο γάλα. Ονομάζεται έτσι επειδή στραγγίζει και στεγνώνει μέσα σε μικρά καλάθια. Η γεύση του θυμίζει φέτα, είναι όμως πιο πικάντικο. Έχει 20% λιπαρά και τρώγεται ωμό ή μέσα σε πίτες. 

Κασέρι

Άλλο ένα δημοφιλές τυρί, μετά τη γραβιέρα. Το κασέρι παράγεται απο πρόβειο ή γίδινο γάλα στη Μακεδονία, στη Θεσσαλία, στη Λέσβο και στην Ξάνθη. Είναι ημίσκληρο τυρί, έχει ευχάριστη, "γεμάτη", λιπαρή γεύση, 27% λιπαρά και 3% αλάτι. Τρώγεται ωμό αλλά και ψημένο σε πίτες, πίτσες, στο τοστ καθώς λιώνει εύκολα αλλά παραμένει ελαστικό στην υφή του.

Κατίκι Δομοκού

Το κατίκι είναι τα τελευταία χρόνια απο τα πιο αναγνωρίσιμα τυριά με αλοιφώδη υφή. Έγινε πολύ δημοφιλές και για το λόγο ότι είναι σχετικά χαμηλό σε λιπαρά (12-13%). Παράγεται απο κατσικίσιο γάλα κι έχει ανάλαφρη, δροσερή, υπόξινη γεύση. Το αλάτι κυμαίνεται γύρω στο 1,5% ενώ καταναλώνεται συνοδεία λαδερών, μέσα σε σάντουιτς ή σε πίτες.

Κεφαλογραβιέρα

Ένα σκληρό, κίτρινο τυρί με βουτυράτη, πικάντικη γεύση που παράγεται στη Δυτ. Μακεδονία, στην Ήπειρο, στην Ευρυτανία και στην Αιτωλοακαρνανία απο πρόβειο κυρίως γάλα. Η υφή της κεφαλογραβιέρας αλλάζει με το χρόνο καθώς όσο παλαιώνει γίνεται και πιο σκληρή. Τρώγεται ωμή, τριμμένη πάνω απο ζυμαρικά, ψητή και τηγανιτή (κάνει ωραία κρούστα). Η περιεκτικότητά της σε λιπαρά κι αλάτι είναι 33% και 3-4% αντίστοιχα. 

Κοπανιστή

Ένα πολύ ιδιαίτερο τυρί, που το βρίσκουμε στα περισσότερα νησιά των Κυκλάδων. Η κοπανιστή είναι αλοιφώδες τυρί (σαν το ανεβατό και το κατίκι), αλμυρό, με πολύ έντονη και πικάντικη γεύση. Συχνά αναμιγνύεται με κάποιο άλλο τυρί με πιο ήπια γεύση. Παράγεται απο αγελαδινό, πρόβειο και κατσικίσιο γάλα (ή μίγμα αυτών). Έχει 25% λιπαρά και 3-4% αλάτι. 

Λαδοτύρι Μυτιλήνης

Ένα κίτρινο τυρί με πολύ σκληρή υφή που παράγεται στη Λέσβο απο πρόβειο κυρίως γάλα. Παραδοσιακά η συντήρηση και η ωρίμανση του τυριού γίνονταν σε ελαιόλαδο, όμως επειδή η διαδικασία αυτή κοστίζει πολύ, σήμερα επιτρέπεται η κάλυψη της επιφάνειας του τυριού με παραφίνη. Το λαδοτύρι περιέχει 32% λιπαρά και 2% αλάτι, ενώ έχει πιπεράτη και δυνατή γεύση. Τρώγεται πάνω απο ζυμαρικά τριμμένο ενώ μπαίνει σε πίτες, πίτσες και σάντουιτς. 

Μανούρι


To μανούρι έχει εντελώς διαφορετική γεύση σε σχέση με τα περισσότερα προαναφερθέντα τυριά. Παράγεται απο πρόβειο κυρίως γάλα κι έχει γλυκιά, ήπια, βουτυράτη γεύση. Είναι μαλακό στη υφή κι έχει χαρακτηριστικό κυλινδρικό σχήμα. Με αρκετά λιπαρά (36%) και χαμηλή περιεκτικότητα σε αλάτι (0,8%) μπορεί να καταναλωθεί σκέτο (επιτραπέζιο τυρί), πάνω απο ψωμί ή παξιμάδι είτενα μπεί σε σάντουιτς. Επιδέχεται την προσθήκη μπαχαρικών.

Μετσοβόνε

Ένα πολύ ιδιαίτερο κίτρινο τυρί με αλμυρή πικάντικη γεύση. Ανήκει στην κατηγορία των ημίσκληρων τυριών, είναι καπνιστό και παράγεται απο αγελαδινό γάλα ζώων που εκτρέφονται στην περιοχή του Μετσόβου. Το Μετσοβόνε δημιουργήθηκε όταν με χρηματοδότηση του ντόπιου ευεργέτη Αβέρωφ, τυροκόμοι της περιοχής εκπαιδεύτηκαν στην Ιταλία ώστε να παράγουν αυτό το μοναδικό τυρί, με το χαρακτηριστικό κυλινδρικό σχήμα, στα πρότυπα του Ιταλικού τυριού Προβολόνε. Το Μετσοβόνε έχει 26% λιπαρά και 2,5% αλάτι.

Μπάτζος

Απο τα αρχαιότερα τυριά, αυτό το τυρί άλμης που παράγεται απο κτηνοτρόφους της Πίνδου, οι οποίοι το χειμώνα μετατοπίζονταν σε περιοχές της Θεσσαλίας και της Δυτ. Μακεδονίας. Παράγεται απο πρόβειο ή κατσικίσιο γάλα κι έχει έντονα αλμυρή γεύση, η οποία γεύση αλλάζει όταν ο Μπάτζος τηγανιστεί ή ψηθεί. Με 20% λιπαρά και πολύ αλάτι (5-6%) τρώγεται πιο ευχάριστα όταν μαγειρευτεί, κατά προτίμηση ψητό.

Ξινομυζήθρα Κρήτης

Απο τα γνωστότερα και πιο χαρακτηριστικά τυριά της Κρήτης. Μαλακό στην υφή, με κόκκους, παράγεται απο μίγμα πρόβειου, αγελαδινού και γίδινου γάλακτος. Έχει υπόξινη γεύση, 25% λιπαρά και 1,5% αλάτι. Απαραίτητο συστατικό της σφακιανής πίτας και των καλτσουνιών, τρώγεται επίσης πάνω σε ντάκο, αντί φέτας στη χωριάτικη και τριμμένη πάνω απο ζυμαρικά.

Πηχτόγαλο Χανίων

Παρόμοιο με το κατίκι και την ξινομυζήθρα, το Πηχτόγαλο έχει κρεμώδη υφή και παράγεται απο πρόβειο ή και γίδινο πλήρες γάλα. Έχει 16% λιπαρά και 1,5% αλάτι ενώ η γεύση του προσομοιάζει με αυτή του γιαουρτιού. Απαραίτητο συστατικό της περίφημης Χανιώτικης μπουγάτσας, της κρεατότουρτας κι άλλων κρητικών εδεσμάτων, τρώγεται επίσης πάνω σπο ψωμί ή ντάκο, σε σαλάτες και συνοδεία λαδερών.

Σαν Μιχάλη

Πρόκειται για ένα εκλεκτό τυρί, σκληρό στην υφή με γεύση παρόμοια της παρμεζάνας που παράγεται απο αγελαδινό γάλα αποκλειστικά στο νησί της Σύρου. Έχει 23% λιπαρά και 2,5% αλάτι, ενώ τρώγεται ωμό συνοδεία φρούτων, πάνω απο ζυμαρικά και τηγανιτό (σαγανάκι).

Φέτα

Η φέτα αποτελεί τη "ναυαρχίδα" της Ελληνικής κτηνοτροφίας, ένα απο τα πλέον αναγνωρίσιμα προϊόντα της χώρας μας στο εξωτερικό (καθώς συνεισφέρει το 10% των Ελληνικών εξαγωγών τρόφιμων) κι είναι ταυτισμένη με την καθημερινή σχεδόν διατροφική επιλογή των περισσοτέρων Ελλήνων. Έχει μεγάλη οξύτητα, αλμυρή γεύση και τρώγεται σε χαμηλή θερμοκρασία. Με λιπαρά 25-26% κι αλάτι 2-2,5% η φέτα οφείλει το όνομά της στον τρόπο τεμαχισμού της (φέτα=κομμάτι). Φέτα Π.Ο.Π. παράγεται στη Μακεδονία, στη Θράκη, στη Θεσσαλία, στην Ήπειρο, στη Στερεά. στη Λέσβο και στην Πελοπόννησο. 

Σφέλα

Η σφέλα προσομοιάζει με τη φέτα. Έχει σκληρή υφή και παράγεται απο πρόβειο και γίδινο γάλα. Λέγεται και τυρί "της φωτιάς" λόγω του τρόπου παρασκευής του, ενώ γευατικά είναι πικάντικη κι έντονη. Τα λιπαρά της κυμαίνονται στο 27% και το αλάτι περίπου στο 3,5%. Παράγεται κυρίως στη Μεσσηνία και στη Λακωνία ενώ καταναλώνεται συνοδεία ψητών ή λαδερών, μπαίνει σε πίτες και ομελέτες αλλά και σε σάντουιτς.

Φορμαέλλα Αράχωβας 

Η φορμαέλλα είναι ένα σκληρό κίτρινο τυρί κυλινδρικού σχήματος (παρόμοιου με το Μετσοβόνε) με μαστιχωτή υφή κι αλμυρή, πικάντικη γεύση. Παράγεται απο πλήρες κατσικίσιο ή πρόβειο γάλα, έχει 33% λίπος και 2-2,5% αλάτι. Τρώγεται αποκλειστικά ψητό ή τηγανιτό, ενώ παράγεται μόνο στην πόλη Αράχωβα στον Παρνασσό. 

Ξύγαλο Σητείας 

Είναι κι αυτό ένα ακόμη αλειφώδες τυρί με δροσερή γεύση, υπόξινη κι ελαφρά αλμυρή. Μοιάζει στην υφή με το πηχτόγαλο Χανίων και την ξινομυζήθρα. Προέρχεται κυρίως απο κατσικίσιο γάλα, είναι χαμηλό σε λιπαρά (10-12%) και περιέχει 1,5% αλάτι. Τρώγεται κυρίως πάνω απο ντάκο και συνοδεία λαδερών ενώ πολλοί το επιλέγουν για υγιεινή διατροφή.

Κρασοτύρι Κώ (Τυρί Πόσιας)

Το κρασοτύρι είναι ένα μαλακό τυρί απο γίδινο ή πρόβειο γάλα μ έντονο άρωμα κι ελαφρά όξινη γεύση. Ωριμάζει μέσα σε υπολείμματα κρασιού κι έχει εξωτερικά το χρώμα του οίνου, ενώ στο εσωτερικό του είναι λευκού χρώματος. Τρώγεται συνήθως μόνο του! Στην Κώ το τρώνε με φρούτα ή σαλάτα. Η περιεκτικότητά του σε λιπαρά είναι 30% και σε αλάτι 2,5%.

Αρσενικό Νάξου

Το πιο πρόσφατα ενταγμένο στην κατηγορία Π.Ο.Π. το σκληρό κίτρινο αυτό τυρί παράγεται απο αιγοπρόβειο γάλα. Έχει πλούσιο ευχάριστο άρωμα με αλμυρόγλυκη πικάντικη γεύση. Πήρε το όνομά του απο τον έντονο, δυνατό του χαρακτήρα καθώς κι απο το γεγονός ότι παράγεται απο πλήρες γάλα. Με 33% λιπαρά και 3% αλάτι τρώγεται τριμμένο πάνω απο ζυμαρικά, τηγανιτό ή ψητό ως σαγανάκι και προστίθεται σε πίτσες, τοστ και σάντουιτς. 

Διατροφική αξία 

Το τυρί είναι ένα ιδιαιτέρως θρεπτικό τρόφιμο, με μεγάλη περιεκτικότητα σε πρωτεϊνη (20% κατά μέσο όρο) υψηλής βιολογικής αξίας. Όλα τα Ελληνικά τυριά περιέχουν σημαντικές ποσότητες ασβεστίου, με τα σκληρά και τα κίτρινα να έχουν μεγαλύτερη ποσότητα σε σχέση με τα λευκά κι αλειφώδη. Επιπλέον, το τυρί περιέχει σημαντικές ποσότητες βιταμίνης Α και D. 

Λόγω της υψηλής του θρεπτικής αξίας, το τυρί βρίσκεται στη βάση της πυραμίδας της Μεσογειακής Δίαιτας και μπορεί να καταναλωθεί σε καθημερινή βάση, δίνοντας προσοχή στην ποσότητα. Επειδή περιέχει συνήθως αρκετά λιπαρά συστήνεται να καταναλώνεται σε συνδυασμό με τρόφιμα χαμηλών λιπαρών (πχ λαχανικά).

Αθανασία Κακλαμάνου

Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc


Πηγές

Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Ηλίας Μαμαλάκης, "Ελληνικό Τυρί-Γεύσεις και Συνταγές". Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, 2000