Η υπερουριχαιμία εμφανίζεται επειδή το σώμα είτε παράγει μεγάλες ποσότητες ουρικού οξέος είτε δεν μπορεί να τις αποβάλλει, κι έτσι το ουρικό οξύ σχηματίζει κρυστάλλους κι επικάθεται στις αρθρώσεις που προσβάλλει. Είναι μια πάθηση που μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και σε νεαρά άτομα, ενώ αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά προβλήματα.
Ουρικό οξύ και διατροφή
Όσον αφορά στη διατροφή αρκετά είναι εκείνα τα συστατικά μιας δίαιτας που ευθύνονται για το αυξημένο ουρικό οξύ. Συγκεκριμένα, οι τροφές που περιέχουν μεγάλες ποσότητες πουρινών αυξάνουν το ουρικό οξύ στο αίμα και το ίδιο ισχύει και για το αλκοόλ. Επιπλέον, τα κακής ποιότητας λιπαρά σε μια δίαιτα επηρεάζουν αρνητικά τα επίπεδα του ουρικού οξέος. Τέλος η παχυσαρκία είναι βασικός παράγοντας που σχετίζεται με αυξημένο ουρικό οξύ στο αίμα.
Μια διατροφή για τη μείωση του ουρικού οξέος θα πρέπει να στοχεύει στη διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους (ή στην απώλεια βάρους εάν αυτό είναι αυξημένο), στην κατανάλωση συχνών γευμάτων, στην αποφυγή αλκοόλ και στην πρόσληψη ικανοποιητικών ποσοτήτων νερού ώστε να αποβάλλεται πιο εύκολα το ουρικό οξύ απο τον οργανισμό.
Υπάρχουν συγκεκριμένες τροφές που θα πρέπει να αποφεύγονται;
Αρκετές μελέτες δείχνουν ότι τροφές πλούσιες σε πουρίνες θα πρέπει να περιορίζονται δραστικά, ενώ τροφές που έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες θα πρέπει να προτιμώνται. Ειδικότερα:
Να αποφεύγονται
- Εντόσθια, αλλαντικά και κρέατα σε κονσέρβα
- Μικρά ψάρια (πχ σαρδέλες, γαύρο), παστά ψάρια και κονσέρβες ψαριών
- Τυριά πλούσια σε λιπαρά (γραβιέρα, κεφαλοτύρι, μπλε τυρί και ροκφόρ, τυρί κρέμα κ.α.)
- Κρέμα γάλακτος, βούτυρο και μαργαρίνες, σπορέλαια (αραβοσιτέλαιο, ηλιέλαιο κλπ)
- Πικάντικα και αλμυρά τρόφιμα
- Αρακάς, μανιτάρια, σπανάκι, πράσο, λαχανάκια Βρυξελλών
- Μπύρα και μεγάλες ποσότητες ποτών με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ (τζιν, βότκα, ουίσκι, κοκτέηλ, ούζο κλπ)
- Γάλα, γιαούρτι και τυριά χαμηλά σε λιπαρά κι αλάτι
- Δημητριακά ολικής άλεσης (ρύζι, βρώμη, ψωμί, ζυμαρικά)
- Πουλερικά και φρέσκα ψάρια σε μέτριες ποσότητες
- Νωπά λαχανικά (εκτός απο εκείνα με μεγάλη περιεκτικότητα σε πουρίνες)
- Φρέσκα φρούτα
- Ξηροί καρποί ανάλατοι σε μικρή ποσότητα
- Ελαιόλαδο ως κύριο λίπος στο φαγητό και στη σαλάτα
Αθανασία Κακλαμάνου
Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc
Πηγή: Diet in hyperuricemia and gout-myths and facts. Reumatologia, 2014;52(4):269-275
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.