Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017

Σπιτικά μπιφτέκια ψαριού !

Μια συνταγή για να φάνε όλοι ψάρι : όσοι αρνούνται πεισματικά να δοκιμάσουν, όσοι τους αρέσει αλλά δεν έχουν πολύ χρόνο για καθάρισμα και μαγείρεμα αλλά και όσοι εκνευρίζονται με τα κόκκαλα ! 



                               Υλικά :

      500γρ. φιλέτο ψαριού, χωρίς κόκκαλα   
                             1 αβγό
                  1 κουταλάκι μουστάρδα
                      1 κουταλιά άνηθο
                   1 κουταλιά μαϊντανό
             1 μικρό κρεμμύδι (ψιλοκομμένο)
         1-2 σκελίδες σκόρδο (ψιλοκομμένο)
               2-3 παξιμαδάκια (τριμμένα)
                         αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση :

Ψιλοκόβετε με μαχαίρι (ή ψαλίδι κουζίνας) τη σάρκα του ψαριού. Τοποθετείτε σ' ένα μπολ και προσθέτετε όλα τα υπόλοιπα υλικά (το παξιμάδι σταδιακά, βάλτε τόσο ώστε να πλάθεται η ζύμη). Σκεπάζετε το μπολ και βάζετε στο ψυγείο 1 ώρα περίπου, ν' αναμιχθούν οι γεύσεις. Πλάθετε μπιφτέκια στο επιθυμητό μέγεθος (εάν το μίγμα είναι υγρό ή αραιό και δεν πλάθεται εύκολα προσθέστε λίγο ακόμα παξιμάδι). Τοποθετείτε τα μπιφτέκια σ' ένα ταψάκι με λαδόκολλα και ψήνετε σε μέτριο φούρνο να ροδίσουν, περίπου 20-30 λεπτά. 


Αθανασία Κακλαμάνου 
Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc
 

Πέμπτη 27 Ιουλίου 2017

Έλλειψη σιδήρου : κάντε τις σωστές επιλογές !

Ο σίδηρος είναι ένα μέταλλο πολύ μεγάλης σπουδαιότητας για τον ανθρώπινο οργανισμό αφού εμπλέκεται σε πολλές αντιδράσεις του μεταβολισμού και η παρουσία του στα κύτταρα είναι απολύτως απαραίτητη. Αποτελεί βασικό συστατικό της αιμοσφαιρίνης όπου η δράση του είναι η μεταφορά και η αποθήκευση οξυγόνου στα κύτταρα. Ο σίδηρος στον οργανισμό ανακυκλώνεται και οι απώλειές του αντισταθμίζονται με την πρόσληψή του μέσω της διατροφής. Όταν διαταραχθεί η ισορροπία μεταξύ της διαιτητικής πρόσληψης, των αποθηκών και των απωλειών του σιδήρου τότε δεν μπορεί να παραχθεί επαρκής αριθμός ερυθρών αιμοσφαιρίων οπότε παρουσιάζεται αναιμία. 
Η αναιμία λόγω έλλειψης σιδήρου (σιδηροπενική αναιμία ή σιδηροπενία) είναι μια απο τις συχνότερες διατροφικές ελλείψεις-ανεπάρκειες σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στα μικρά παιδιά αλλά και στις αναπτυσσόμενες χώρες. 
Για να αυξηθεί ο σίδηρος στον οργανισμό μέσω της διατροφής όλοι γνωρίζουν ότι θα πρέπει να αυξήσουν την κατανάλωση τροφίμων που περιέχουν σίδηρο. Κι όμως αυτό και μόνο δεν αρκεί. Γιατί σημασία δεν έχει μόνο η ποσότητα του σιδήρου που θα εισέλθει στον οργανισμό αλλά και η ποιότητα αυτού. Ίσως όμως το πιο σημαντικό απ' όλα να είναι η απορρόφηση του σιδήρου απο τον οργανισμό, δηλαδή το τελικό ποσό σιδήρου που θα συγκρατήσει ο οργανισμός και θα αποθηκεύσει μετά την απορρόφησή του απο το λεπτό έντερο. 
Είναι λοιπόν χρήσιμο να γνωρίζουμε τα εξής :

  1. Ο σίδηρος που περιέχεται στις ζωικές τροφές (συκώτι, μοσχαρίσιο και χοιρινό κρέας, αβγό) απορροφάται σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό απο αυτόν που περιέχεται στα φυτικά τρόφιμα (φακές, σπανάκι, σουσάμι)
  2. Η βιταμίνη C βοηθά στην αύξηση της απορρόφησης του σιδήρου, κυρίως αυτού των φυτικών τροφίμων
  3. Οι φυτικές ίνες των τροφίμων μειώνουν την απορόφηση του σιδήρου
  4. Το ασβέστιο μειώνει την απορρόφηση του σιδήρου, όταν καταναλώνονται ταυτόχρονα
  5. Οι ταννίνες που βρίσκονται σε τρόφιμα όπως το τσάι και το κόκκινο κρασί μειώνουν επίσης το διαθέσιμο προς απορρόφηση σίδηρο 
Επειδή το συνολικό ποσό σιδήρου που θα απορροφηθεί και θα αποθηκευθεί τελικά στον οργανισμό εξαρτάται και απο τις υπόλοιπες τροφές που καταναλώνονται στο ίδιο γεύμα, επιλέξτε τους κατάλληλους συνδυασμούς τροφών. Αυξήστε την κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε σίδηρο αλλά αποφύγετε να τρώτε στο ίδιο γεύμα τα τρόφιμα εκείνα που δυσκολεύουν τη διαδικασία απορρόφησης-αποθήκευσης.



Αναφορές :

Aspuru K., Villa C., et al. Optimal management of iron deficiency anemia due to poor dietary intake. International Journal of General Medicine 2011;4:741-750

Miller J. L. Iron Deficiency Anemia : A Common and Curable Disease.Cold Spring Harb Perspect med 2013;3:a011866

Alleyne M., Horne M. K., Miller J. L. Individualized treatment for iron deficiency anemia in adults. Am J Med 2008;121(11):943-948 












 

Τρίτη 25 Ιουλίου 2017

Όσπρια το καλοκαίρι ;

"Μα καλά, τώρα καλοκαιριάτικα, μέσα στη ζέστη να φάμε όσπρια;" Είναι μια συχνή απάντηση απο άτομα που τους προτείνεται να τρώνε όσπρια ακόμα και τώρα το καλοκαίρι. Η σκέψη αυτή δεν είναι άστοχη κι έχει μια λογική, αν λάβουμε υπ' όψιν ότι οι περισσότεροι που τρώνε όσπρια τα μαγειρεύουν με τη μορφή σούπας. 

Όμως όλα τα είδη των οσπρίων μπορούν να μαγειρευθούν και με άλλους τρόπους. Μάλιστα το να μαγειρεύουμε όλα τα όσπρια ως σούπα "αδικεί" κάποια απο αυτά αφού δεν αναδεικνύεται η ξεχωριστή τους γεύση, όπως π.χ. τα φασόλια γίγαντες αλλά και τα μαυρομάτικα φασόλια. 
Γιατί όμως πρέπει να τρώμε όσπρια όλο το χρόνο, είναι τόσο απαραίτητα ; Πρώτον, τα όσπρια είναι μια σημαντική πηγή φυτικής πρωτεϊνης που μπορεί να αντικαταστήσει επάξια τη ζωική πρωτείνη αν γίνουν οι κατάλληλοι σνδυασμοί. Δεύτερον αποτελούν πέρα απο πολύ θρεπτικό κι ένα ελαφρύ κι εύπεπτο γεύμα, ιδιαίτερα σημαντικό στις αυξημένες θερμοκρασίες του καλοκαιριού. Τρίτον, περιέχουν αρκετές φυτικές ίνες που βοηθούν στην καλή λειτουργία του εντέρου, στη ρύθμιση του ζαχάρου και στην διατήρηση του σωματικού βάρους σε σταθερά επίπεδα, οπότε είναι κατάλληλα για σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού. Ακόμη τα όσπρια εκτός απο πρωτεϊνη περιέχουν και υδατάνθρακες, πολλές βιταμίνες και μέταλλα άρα είναι μια πλήρης τροφή. Τέλος, τα όσπρια είναι μια τροφή πολύ οικονομική γεγονός που την καθιστά προσβάσιμη σε όλους.  

Με τόσα  ωφέλη που μας παρέχουν δεν υπάρχουν λοιπόν δικαιολογίες για να μην τα απολαμβάνουν κάθε εποχή όσοι τους αρέσουν, αλλά και για να μη τα δοκιμάσουν-σε πρωτότυπες γεύσεις-όσοι δεν τα προτιμούν. 
Τώρα λοιπόν το καλοκαίρι αγοράστε φασόλια όλων των ειδών (λευκά, μαυρομάτικα, χάντρες, γίγαντες, ελέφαντες), φακές και ρεβίθια και κάντε τα σαλάτα. Για να φτιάξετε μια νόστιμη σαλάτα βράζετε τα φασόλια, τη φακή ή τα ρεβίθια σε σκέτο νερό χωρίς αλάτι μέχρι να μαλακώσουν αλλά όχι να λιώσουν, τα σουρώνετε και τα βάζετε σε μπολ. Προσθέτετε λαχανικά της αρεσκείας σας (συνήθως ταιριάζουν τα φρέσκα κρεμμυδάκια, οι χρωματιστές πιπεριές, το καρότο, το καλαμπόκι), αλάτι-πιπέρι ή/και μπαχαρικά π.χ. κάρυ ή πάπρικα, ανακατέψτε καλά. Ετοιμάστε μια γρήγορη βινεγκρέτ με ελαιόλαδο, λίγο ξύδι ή λεμόνι και λίγο μουστάρδα αν θέλετε, περιχύστε τη σαλάτα, πασπαλίστε και με μαϊντανό ή άνηθο κι απολαύστε ένα ελαφρύ, θρεπτικό, νόστιμο φαγητό. Μπορείτε να τοποθετήσετε τη σαλάτα στο ψυγείο, τρώγεται έτσι ακόμα πιο ευχάριστα!
Εκτός απο σαλάτα προσθέστε τη βρασμένη φακή ή τα ρεβίθια σε βραστό ρύζι. Εναλλακτικά, αλέστε τα και φτιάξτε ρεβιθοκεφτέδες ή ακόμα και burger, για να φάνε ακόμα και οι πιο δύσπιστοι! Δοκιμάστε τα ρεβίθια στη μορφή του χούμους, μια σαλάτα "αλοιφή" με ταχίνι, σκόρδο, μυρωδικά. Επίσης μαγειρέψτε φάβα και αλέστε τη στο μύλο λαχανικών ή στο μίξερ. Μια ακόμα πρόταση αποτελούν τα φασόλια γίγαντες πλακί και ο αρακάς με αγκινάρες, αλλά αυτά οι περισσότεροι απο εσάς τα μαγειρεύετε ήδη...
Βάλτε τα όσπρια λοιπόν στη διατροφή σας και το καλοκαίρι, δείτε τα ως μια εναλλακτική λύση απέναντι στο κρέας και μαζί με τα λαδερά απολαύστε τα αυτούς τους μήνες σε διαφορετικούς απο τους συνήθεις συνδυασμούς. Είμαι σίγουρη ότι κάποιοι απο σας θα εκπλαγείτε πολύ ευχάριστα...
 

Αθανασία Κακλαμάνου
Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSC






Σάββατο 22 Ιουλίου 2017

Η ενυδάτωση στην άσκηση : πρακτικές οδηγίες

Μεταξύ των διαφόρων παραμέτρων της αθλητικής διατροφής, η ενυδάτωση είναι ίσως η πιο σημαντική αφού καθορίζει τη διατήρηση ή όχι της απόδοσης του αθλητή σε σταθερά επίπεδα. Εάν ο αθλητής κατά τη διάρκεια της άσκησης χάσει 2% ή περισσότερο του σωματικού του βάρους μέσω του ιδρώτα και δεν καταφέρει να το αναπληρώσει τότε βιώνει μείωση στην απόδοσή του. 

Οι 2 βασικοί παράγοντες που επηρεάζουν την πρόσληψη υγρών είναι η δίψα και η γεύση του υγρού. Ωστόσο, οι αθλητές θα πρέπει να καταναλώνουν υγρά πριν εμφανιστεί το αίσθημα της δίψας επειδή όταν αρχίσει ο αθλητής να διψά τότε έχει αρχίσει ήδη να αφυδατώνεται. Μελέτες δείχνουν ότι εκτός απο τη γεύση σημαντικό ρόλο στην κατανάλωση υγρών παίζει και η θερμοκρασία αυτών. Έτσι, οι αθλητές πίνουν ευκολότερα ένα αθλητικό ποτό εάν αυτό είναι κρύο (γύρω στους 10 βαθμούς κελσίου) κι έχει ελαφρώς γλυκιά γεύση.

Για να διατηρήσουν ένα καλό επίπεδο υγρών στο σώμα τους, οι αθλητές θα πρέπει να καταναλώνουν υγρά καθόλη τη διάρκεια της ημέρας σε όλες τις περιόδους (προπονητική, αγωνιστική και περίοδο αποκατάστασης). Ένας πρακτικός δείκτης επαρκούς υδάτωσης είναι το χρώμα των ούρων, όσο πιο ανοικτόχρωμα τόσο καλύτερα ενυδατωμένος είναι ο αθλητής. Επίσης, καλό είναι ο αθλητής να ζυγίζεται πριν και μετά την άσκηση για να προσδιοριστεί η απώλεια υγρών μέσω του ιδρώτα. Επιπλέον εάν το ζύγισμα απο μέρα σε μέρα διαφέρει σημαντικά (το βάρος είναι πολύ λιγότερο ή αρκετά μεγαλύτερο απο το συνηθισμένο) είναι πιθανό να υπάρχει κάποιου βαθμού αφυδάτωση ή υπερυδάτωση αντίστοιχα. 

Οι οδηγίες που ακολουθούν αφορούν γενικές συστάσεις για ομαλή και ασφαλή πρόσληψη υγρών απο τους αθλητές. Δεν αποτελούν μια κοινή τακτική για όλους τους αθλητές, ο καθένας θα πρέπει να προσαρμόσει την πρόσληψη υγρών ανάλογα με το ρυθμό εφίδρωσης, το άθλημά του, τις περιβαλλοντικές συνθήκες, την ένταση και τη διάρκεια της άσκησης αλλά και τις προσωπικές του επιθυμίες και προτιμήσεις.  
Προσοχή θα πρέπει να δoθεί στην υπερφόρτωση των αθλητών με υγρά, καθώς τότε αυξάνεται ο κίνδυνος υπονατριαιμίας με δυνητικά επικίνδυνες συνέπειες, ακόμα και γα τη ζωή του αθλητή.  

Πριν την άσκηση :
  • Καταναλώστε 1-1,5 ώρα πριν την έναρξη της άσκησης 500-600ml και 20-30 λεπτά πριν άλλα 200-300ml νερού ή αθλητικού ποτού
  • Αποφύγετε την κατανάλωση αλκοόλ καθώς αφυδατώνει τον οργανισμό
  • Αποφύγετε την κατανάλωση αλμυρών σνακ και ποτών με νάτριο, γιατί αυξάνουν το αίσθημα της δίψας
  • Ακραίες τακτικές μείωσης του σωματικού βάρους (ιδιαίτερα σε αθλήματα όπου απαιτείται ζύγισμα πριν τον αγώνα) όπως η χρήση διουρητικών, η πρόκληση εμετού, η χρήση σάουνας κ.α. κρίνονται ακατάλληλες αλλά κι επικίνδυνες για την υγεία
Κατά τη διάρκεια της άσκησης :
  • Οι αθλητές θα πρέπει να έχουν εύκολη πρόσβαση σε υγρά. Προμηθευτείτε ατομικά μπουκαλάκια εύκολα στη μεταφορά, κατά προτίμηση με διαβαθμίσεις (π.χ.ανα 100ml) έτσι ώστε να υπολογίζετε περίπου τον όγκο υγρού που καταναλώνετε
  • Να πίνετε μικρές ποσότητες δροσερού υγρού κατά τη διάρκεια της άσκησης (100-250ml κάθε 10-15 λεπτά). Συστήνεται αυτές οι ποσότητες να αυξάνονται όταν η άσκηση γίνεται σε θερμό και υγρό περιβάλλον
  • Τα ποτά θα πρέπει να περιέχουν υδατάνθρακες, για να αποτραπεί η εξάντληση του μυϊκού γλυκογόνου και να διατηρείται ένα καλό επίπεδο νοητικής λειτουργίας, παράμετροι ιδιαίτερης σημασίας για αγωνίσματα αντοχής. Οι υδατάνθρακες θα πρέπει να περιέχονται σε συγκεκριμένη συγκέντρωση και κατάλληλη σύσταση στο αθλητικό ποτό 
  • Στα ποτά θα πρέπει να προστίθεται νάτριο όταν ο ρυθμός εφίδρωσης είναι αυξημένος και ιδιαίτερα όταν η άσκηση διαρκεί πάνω απο 2 ώρες
  • Ηλεκτρολύτες χρειάζεται να περιλαμβάνονται στο ποτό κατά τη διάρκεια αγωνισμάτων όπως ο μαραθώνιος, η ποδηλασία μεγάλων αποστάσεων (>60km), το τρίαθλο αλλά και στα ομαδικά αγωνίσματα με διάρκεια περίπου 1,5 ώρας (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλλευ κ.α.)
Μετά  την άσκηση :
  • Τα ποτά θα πρέπει να περιέχουν τόσο υδατάνθρακες όσο και νάτριο, ειδικά αν οι απώλειες στο βάρος σώματος είναι μεγάλες λόγω αυξημένης απώλειας ιδρώτα
  • Η συνολική ποσότητα υγρών που θα πρέπει να καταναλωθεί εξαρτάται απο τις απώλειες του ιδρώτα κατά τη διάρκεια της άσκησης
  • Αποφύγετε ροφήματα όπως ο καφές, το τσάι και τα αναψυκτικά τύπου κόλα 
Τονίζεται και πάλι ότι οι ανωτέρω συστάσεις είναι ενδεικτικές και θα πρέπει να διαφοροποιούνται ανάλογα τις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε αθλητή, ο οποίος χρειάζεται σε συνεργασία με την ομάδα υποστήριξης να καταρτίσει το δικό του πρόγραμμα πρόσληψης υγρών. Συστήνεται οι στρατηγικές ενυδάτωσης να δοκιμαστούν πρώτα στην προπόνηση, ειδικά σε συνθήκες που προσομοιάζουν στις αγωνιστικές και μετά να εφαρμοστούν σταδιακά στον αγώνα. Σε όλα αυτά καλό είναι να λαμβάνονται υπ 'όψιν και οι εμπειρίες των αθλητών απο προηγούμενες αθλητικές συμμετοχές. 



Αθανασία Κακλαμάνου
Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc


Βιβλιογραφία

Potgieter S. Sport nutrition : A review of the latest guidelines for exercise and sport nutrition from the American College of Sport Nutrition, the International Olympic Committee and the International Society for Sports Nutrition. S Afr J Clin Nutr 2013;2691):6-16

Shirreffs M. Susan, Sawka N,. Michael. Fluide and electrolyte needs for training, competition, and recovery. Journal of Sports Sciences 2011;29(S1):S39-S46  

Beck K. L., Thomson J. S., et al. Role of nutrition in performance enhancement and postexercise recovery. Open Access Journal of Sports Medicine. 2015;6: 259-267

Benardot D. Advanced Sports Nutrition. Human Kinetics. 2006, pp 91-100



Τετάρτη 19 Ιουλίου 2017

Συμπεριφορική θεραπεία της παχυσαρκίας

Στη σύγχρονη εποχή η παχυσαρκία έχει λάβει σχεδόν επιδημικές διαστάσεις, με την επίπτωσή της ν' αυξάνεται συνεχώς τόσο στους ενήλικες όσο και στα παιδιά. Δεδομένου ότι η παχυσαρκία συνδέεται στενά με την εμφάνιση πολλών ασθενειών, η επιτυχημένη αντιμετώπισή της θεωρείται υψίστης σημασίας. Μεταξύ των μεθόδων που χρησιμοποιούνται σήμερα-δίαιτα, άσκηση, αλλαγή συμπεριφοράς, φάρμακα, χειρουργείο-η συμπεριφορική θεραπεία είναι η πιο ευρέως μελετημένη και η πιο ολοκληρωμένη θεραπευτική παρέμβαση σε σχέση με τις υπόλοιπες. 
Η τροποποίηση της συμπεριφοράς είναι η εφαρμογή της θεωρίας της μάθησης στη θεραπεία της παχυσαρκίας κι έχει γίνει η καθιερωμένη θεραπευτική στρατηγική στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας στους ενήλικες και στα παιδιά τα τελευταία 30 χρόνια.  

Υπάρχουν αρκετά διακριτά χαρακτηριστικά στη συμπεριφορική θεραπεία. Πρώτον, κατευθύνεται απο στόχους. Προσδιορίζει πολύ ξεκάθαρους στόχους σε χρονικά δαστήματα που μπορούν εύκολα να υπολογιστούν. Συγκεκριμένοι στόχοι διευκολύνουν μια ξεκάθαρη εκτίμηση της επιτυχίας. Δεύτερον, η θεραπεία είναι μια διαδικασία με συγκεκριμένο προσανατολισμό. Δε στοχεύει μόνο στο να βοηθήσει τα άτομα να αποφασίσουν τι θα αλλάξουν αλλά τους βοηθά να προσδιορίσουν και το πώς θα αλλάξουν. Τρίτον, η συμπεριφορική προσέγγιση υποστηρίζει μικρές παρά μεγάλου μεγέθους αλλαγές. Η πραγματοποίηση μικρών αλλαγών προσδίδει στους ασθενείς επιτυχημένες εμπειρίες πάνω στις οποίες θα δουλέψουν, αντίθετα με το να προσπαθήσουν δραστικές αλλαγές, που δε διαρκούν μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ο πρωταρχικός στόχος στη συμπεριφορική θεραπεία της παχυσαρκίας είναι η βελτίωση της σωματικής υγείας σε μακροχρόνιο επίπεδο μέσω μόνιμων υγιεινών συνηθειών που αφορούν στον τρόπο ζωής. Η εφαρμογή αυτών των συνηθειών απο μόνη της θα οδηγήσει σε βελτιωμένο σωματικό βάρος. Η συναισθηματική υγεία (καλή αυτοεκτίμηση και κατάλληλες συμπεριφορές απέναντι στην τροφή και στο σώμα) αποτελεί επίσης ένα σημαντικό στόχο κι ένα καλό αποτέλεσμα όσον αφορά στη θεραπεία της παχυσαρκίας. 

Η θεραπεία ενθαρρύνει τα άτομα να κάνουν πιο υγιεινές επιλογές στον τρόπο ζωής τους συμπεριλαμβάνοντας διαστάσεις αυξημένης φυσικής δραστηριότητας και διαφοροποιώντας τις διατροφικές τους συνήθειες. Επίσης στοχεύει εκτός απο την ενίσχυση και στην ανταμοιβή υιοθέτησης θετικών συμπεριφορών.
 
Ανάλογα την ηλικιακή ομάδα στην οποία απευθύνεται, η θεραπεία σκοπεύει σε διάφορες παραμέτρους. Όσον αφορά στην παιδική παχυσαρκία, ο βασικός στόχος είναι η βελτίωση της υγείας σε μακροχρόνιο επίπεδο μέσω εγκαθίδρυσης μόνιμων υγιεινών συνηθειών  στον τρόπο ζωής. Παρόμοιοι είναι οι στόχοι της συμπεριφορικής θεραπείας στην εφηβεία. Η διατήρηση του βάρους αποτελεί τον πρώτο θεραπευτικό στόχο. Εξάλλου, τόσο η πρόληψη όσο και η θεραπεία των επιπλοκών της παχυσαρκίας αποτελούν τους πιο σημαντικούς στόχους της θεραπείας σε νεαρά και μέσης ηλικίας άτομα. Η βελτίωση της φυσικής κατάστασης και της ποιότητας ζωής, αποτελούν τους θεμελιώδεις στόχους της θεραπείας για τους ηλικιωμένους ασθενείς.

Έτσι λοιπόν, με κάποιες μικρές διαφοροποιήσεις σχετικά με την ηλικία στην οποία απευθύνεται, ο βασικός στόχος της συμπεριφορικής θεραπείας παραμένει ο ίδιος : η  αλλαγή της στάσης του ατόμου απέναντι στην τροφή, την άσκηση και την εικόνα που έχει για τον ευατό του. 

Πέρα απο την ηλικία, η παρέμβαση στον τρόπο ζωής προτείνεται ως ο ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας για παχύσαρκα άτομα που έχουν μεταβολικούς παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα (διαβήτη, υπέρταση, διαταραχές λιπιδίων αίματος κ.α.). Ακόμη, η συμπεριφορική θεραπεία κρίνεται αναγκαία για τα άτομα που παρουσιάζουν διατροφικές διαταραχές. 
 
Σε ότι έχει να κάνει με το αποτέλεσμα της θεραπείας, η διατήρηση του βάρους, είτε της οποιασδήποτε απώλειας βάρους, ιδιαίτερα σε ένα σύγχρονο περιβάλλον το οποίο ευνοεί την ανάπτυξη της παχυσαρκίας, θα πρέπει να θεωρείται ως επιτυχία. Οπότε, το να βοηθήσει ο θεραπευτής τον ασθενή να αποδεκτεί μια μέτρια απώλεια βάρους είτε τη διατήρηση του παρόντος βάρους, σε κάποιες περιπτώσεις, φαίνεται να είναι ένα θέμα υψίστης σπουδαιότητας. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στις περιπτώσεις εκείνες όπου προηγούμενες απόπειρες με σκοπό την απώλεια βάρους έχουν αποτύχει συστηματικά. 

Είναι ευνόητο ότι στη συμπεριφορική θεραπεία, όπως άλλωστε και σε κάθε άλλη θεραπεία, πέρα απο τις βασικές αρχές, η εξατομίκευση του προγράμματος κρίνεται απαραίτητη. Η αντιμετώπιση των ιδιαίτερων αναγκών του κάθε ατόμου, αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες επιτυχίας της θεραπείας.  
 

Αθανασία Κακλαμάνου
Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc


Βιβλιογραφία :
  • Foster GD., Makris A., Bailer B. Behavioral treatment of obesity.Am J Clin Nutr 2005;82(suppl):230S-5S
  • Wilborn C., Beckham J., Campbell B., et al. Obesity : prevalence, theories, medical consequences, management and research directions. J Inter Soc Sports Nutr 2005;2(2):4-31
  • Gardner H. Changing minds. The art and science of changing our own and other people's minds.Boston : Harvard Business School Press, 2004
  • Brug J., Oenema A., Ferreira I. Theory, evidence and intervention mapping to improve behavior nutrition and physical activity interventions. Inter J Behavioral Nutr Phys Act 2005;2:2
  • Barlow S.and the Expert Committee. Expert Committee recommendations regarding the prevention, assessement, and treatment of child and adolescent overweight and obesity: summary report. Pediatrics 2007;120:S164-92